‘पुणे येथील ६७ टक्के आध्यात्मिक पातळीच्या साधिका सौ. मनीषा महेश पाठक यांनी ‘स्वत:चे ओझे न्यून करायचे आहे. सर्व जुने प्रसंग आणि पूर्वग्रह काढायचा आहे’, असे सांगितल्यावर मला सुचलेली कविता येथे दिली आहे.
मनाचे मळभ
काढायचे आहे ।
गुरूंना शरण
जायचे आहे ।। १ ।।
भूतकाळातील
प्रसंग आहेत विसरायचे ।
वर्तमानकाळात
आहे रहायचे ।। २ ।।
आपुले आपण
हसायचे आहे ।
देवाचे लाडके बनायचे आहे ।। ३ ।।
जन्मोजन्मीचे संस्कार घालवून घडायचे आहे ।
प्रक्रिया करून मनाला घडवायचे आहे ।। ४ ।।
‘मी कोण आहे ?’, हे विसरायचे आहे ।
जिवाला शिवाशी भेटवायचे आहे ।। ५ ।।
अस्तित्व स्वतःचे विसरायचे आहे ।
गुरुचरणी एकरूप व्हायचे आहे ।। ६ ।।’
– सौ. कविता बेलसरे, पुणे (४.४.२०२०)
| येथे प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या ‘भाव तेथे देव’ या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक |
प्रतिकूल परिस्थितीतही कौटुंबिक दायित्व चांगल्या प्रकारे निभावणार्या आणि सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या प्रती भाव असलेल्या देवद येथील सनातनच्या आश्रमातील श्रीमती प्रभावती गजानन शिंदे (वय ८८ वर्षे) !
तीव्र आध्यात्मिक त्रास होत असतांना त्यातून बाहेर पडण्यासाठी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्यावरील श्रद्धेच्या बळावर प्रयत्न करणार्या ६३ टक्के आध्यात्मिक पातळीच्या सुश्री (कु.) कल्याणी गांगण ! 
‘प्रत्येक सेवा गुरूंची सेवा असून त्यातून स्वतःचा उद्धार होणार आहे’, असा भाव ठेवून सेवा केल्यावरच खर्या अर्थाने गुरुसेवा होत असणे
‘मनमोकळेपणाने बोलणे’, याविषयी साधिकेला सुचलेले काही आध्यात्मिक दृष्टीकोन !
सद्गुरु आणि संत यांच्या सहवासात साधना करण्याची संधी मिळत असल्याने साधिकेला स्वभावदोषांवर मात करण्यासाठी बळ मिळत असणे