पू. अश्विनीताई सत्संगात येऊन बसल्या आणि आम्हा सर्वांना म्हणाल्या, ‘‘सर्वांना माझा भावपूर्ण नमस्कार !’’ त्यांच्या या बोलण्यामध्येच इतकी सहजता आणि प्रीती होती की, ते ऐकल्यावरच आम्हा सर्वांचा आनंद द्विगुणीत झाला. 

वैद्यकीय पडताळणी केल्यानंतर मला डेंग्यू झाल्याचे समजले. तेव्हा पू. ताई माझ्या प्रकृतीची सतत विचारपूस करत होत्या. त्या कालावधीत मला त्यांचा पुष्कळ आधार वाटला. त्यांनी सांगितलेल्या उपायांमुळे मी अल्प कालावधीत बरी झाले.

पू. ताई म्हणाल्या, ‘‘मला लहानपणापासून एकच माहिती होते की, ‘मला शिष्य बनायचे आहे.’ त्यासाठी देव मला सतत सेवारत ठेवतो. कधी मला अनावर झोप येत असते किंवा त्रास होत असतो. तेव्हा मला काहीतरी सेवा सांगितली जायची. त्या वेळी मला वाटायचे की, ‘माझ्यावर किती गुरुकृपा आहे ! गुरुमाऊली माझी क्षमता वाढवत आहे.