‘मला केवळ गुरुचरणी रहायचे आहे’ हा दृढ विचार जोपासणारे, शारीरिक त्रासांकडे लक्ष न देता गुरुसेवा करण्यासाठी नेहमीच तत्पर असणारे सनातन संस्थेचे साधक श्री. निरंजन चोडणकर याच्याकडून साधकाला शिकायला मिळालेली गुणवैशिष्ट्ये येथे दिली आहेत.
‘२२ जानेवारी २०२४ या दिवशी श्रीराममंदिर उद्घाटन सोहळा आहे. प्रभु श्री रामचंद्र अयोध्येत विराजमान होणार आहे. हा अभूतपूर्व सोहळा त्रेतायुगानंतर थेट कलियुगात पहायला मिळणार, हे आपले भाग्य आहे.
आचारधर्मात सांगितलेल्या जिवाच्या प्रत्येक देहव्यापारात (माणूस करत असलेले आचारविहीत कर्म) जीव आणि सृष्टी एक आहेत, ही जाणीव सतत प्रतिष्ठित अन् जागृत असते.
‘आध्यात्मिक त्रासांची तीव्रता किती असते !’, हे मला ग्रंथांमध्ये वाचून समजले नसते; मात्र ते मी स्वतः अनुभवल्यामुळे मला कळले.
‘आपण नामजपाला बसूया’, असे म्हटले की, तो बसायला आसन घालतो आणि २ मिनिटे का होईना, हातांच्या बोटांच्या मुद्रा करून त्याच्या भाषेत काहीतरी बोलतो.
अनुभूती सांगतांना कृतज्ञताभाव जागृत होणे, सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांनी ‘कुणाला सुगंध आला का ?’, असे विचारण्यापूर्वीच सनातनच्या चंदनधुपाचा सुगंध येणे
‘गुरुमाऊली, तुमचे हे चरण सोडून मला कुठेही जायचे नाही. मला या चरणांमध्ये लवकर विलीन करून घ्या. माझे अस्तित्व नष्ट होऊ दे.’
नावाड्यावर पूर्ण विश्वास ठेवून जसजशी ती नदी पार करू लागते, तशी तिची भीती (अहंभाव) नष्ट होते. मनात रहाते ती नावाड्याप्रति अपार प्रीती आणि कृतज्ञता !
शिबिराच्या आधी साधकाच्या मनावर ताण येणे व त्याच वेळी प.पू. भक्तराज महाराज याचेद्वारे ‘विषय घेण्याची सेवा तुझ्या माध्यमातून मीच करणार. तू केवळ माध्यम हो.’ असे सांगण्यात आल्यावर साधकाची सेवा एकाग्रतेने आणि भावपूर्णतेने होणे.
‘हा केवळ यज्ञ नसून आपल्या जन्माचा मूळ उद्देश ओळखण्याची अनेक जन्मांत एकदाच मिळालेली सुवर्णसंधी आहे,’ असे मला वाटले.