‘ईश्‍वराने मनुष्यजन्म दिला आहे, तर ईश्‍वरप्राप्ती व्हायला हवी. तसेच मनुष्याचा जन्म प्रारब्धभोग भोगून संपवणे आणि आध्यात्मिक उन्नती करणे’, या दोन कारणांसाठी होत असल्याने मृत्यूचा विचार करायचा नाही.’
– (परात्पर गुरु) डॉ. आठवले
मृत्यूनंतरचे जीवन दुःखदायक होऊ नये, यासाठी तरी साधना करा !
‘प्रवासाला जायचे असले, तर ‘कुठे जायचे आहे’, हे ज्ञात असले, तरी आपण २-४ दिवस आधीपासून प्रवासाची तयारी करतो. ‘मृत्यूनंतरच्या प्रवासाला कुठे जायचे आहे’, हे मानवाला ज्ञात नसते, तरी मानव तो प्रवास दुःखदायक होऊ नये, यासाठीही साधना करत नाहीत, हे आश्‍चर्यकारक आहे !’
– (परात्पर गुरु) डॉ. आठवले
‘जो जिवंत असतांना आनंदावस्था अनुभवत असतो, तो मेल्यावर तीच अनुभवत असतो. त्यामुळे मृत्यूनंतर एका खोलीतून दुसर्‍या खोलीत जातो, तेवढेच त्याला वाटते.’ यावरून साधना करण्याचे महत्त्व लक्षात येते.
– (परात्पर गुरु) डॉ. आठवले
राजकारणी आणि संत यांच्यातील नेमका भेद !
संतांची सर्वज्ञता आणि वैज्ञानिक उपकरणांची मर्यादा !
‘मनाविरुद्ध घडणार्या प्रसंगांत टोकाचा विचार न करता ‘त्यांना सामोरे कसे जावे’, याविषयी साधिकेने केलेले चिंतन !
बुद्धीप्रामाण्यवाद्यांच्या “बुद्धी’’ची मर्यादा !
तीव्र आध्यात्मिक त्रास होत असतांना त्यातून बाहेर पडण्यासाठी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्यावरील श्रद्धेच्या बळावर प्रयत्न करणारी ६३ टक्के आध्यात्मिक पातळीची सुश्री (कु.) कल्याणी गांगण !