‘दिवाळी आध्यात्मिक स्तरावर कशी अनुभवायची ?’, हे माझ्या लक्षात येत नव्हते. ‘गुरुलीला सत्संगा’त सौ. मनीषा पाठक यांच्या माध्यमातून ‘परात्पर गुरुदेवांच्या स्मरणात कसे रहायचे ?’, हे लक्षात आले.
आपला समाज, राष्ट्र आणि धर्म हे अंधारात खितपत पडले आहेत; म्हणूनच समाजाला अंधारातून प्रकाशाकडे, म्हणजे सर्वांगीण अभ्युदयाकडे नेण्याची आवश्यकता आहे.
हिंदूंचे सणही दहशतीखाली साजरे करावे लागतात. वर्ष २००५ मध्ये ऐन दिवाळीच्या पूर्वसंध्येला राजधानी नवी देहलीमध्ये झालेल्या साखळी बाँबस्फोटांत ६२ जण ठार झाले होते.
‘दिवाळी पहाट’सारख्या गीतगायनाच्या कार्यक्रमांचे आयोजन करण्यापेक्षा परंपरागत धर्मशास्त्रानुसार दीपावली साजरी करून धर्माचरण करणे अपेक्षित आहे. शास्त्रीय संगीत ऐकण्यासाठी किंवा अशा कार्यक्रमांसाठी संपूर्ण दिवस किंवा अन्य दिवसही असतात.
उटणे हे रजोगुणी तेजोमय असल्याने ते अंगाला लावतांना घड्याळाच्या काट्याच्या दिशेने बोटांच्या अग्रभागाचा अंगाला स्पर्श करून थोडेसे दाबून लावावे.
‘कृत्रिम रोषणाईचे सूक्ष्मातून काय परिणाम होतात’, हे लक्षात घेऊया आणि ती करणे टाळूया !
आंतरिक दिवाळी म्हणजे मनमंदिरातील दिवाळी ! मनमंदिरात ज्ञानाचे दीप लावणे आणि स्वतःचे नरकासुररुपी दोष अन् रावणरुपी अहं घालवणे, भावाच्या रांगोळ्या घालणे, प्रीतीची मिठाई वाटणे, सर्व देवतांना आपल्या हृदयसिंहासनावर स्थापन करणे, भक्तीचे कंदील लावणे, मन आनंदी आणि निर्मळ ठेवणे, म्हणजेच आंतरिक दिवाळी !
धर्मशिक्षणाचा अभाव असल्याने आज हिंदु सण आणि उत्सव सात्त्विक पद्धतीने साजरे केले जात नाहीत. आजपासून आपण दिवाळी सात्त्विक पद्धतीने कशी साजरी करू शकतो ? याविषयी काही माहिती जाणून घेणार आहोत.
