सद्गुरु मुकुल गाडगीळ यांना सूक्ष्मातून असे दिसले की, ‘माझ्या भावाला त्याच्या घराच्या दारासमोर उभे राहिल्यावर पूर्व दिशेला ६० – ६५ किलोमीटर अंतरावर अपहरण करून ठेवले आहे.’
‘आश्रमातील साधकांद्वारे केली जाणारी सेवा अद्वितीय आणि अद्भुत आहे. ‘आपल्यामध्ये सकारात्मक ऊर्जा प्रवाहित होत आहे’, याची मला जाणीव झाली.’
पूनमला तिच्या चुका सांगितल्यावर ती निराश न होता स्वतःमध्ये पालट करण्याचा प्रयत्न करते. ती इतरांच्या लक्षात आलेल्या चुका तत्त्वनिष्ठपणे सांगून त्यांना साधनेत साहाय्य करते.
श्रीसत्‌शक्ति, श्रीचित्‌शक्ति I तुम हो महालक्ष्मी, तुम ही महासरस्वती ।
मां, तुम हो गुरुदेवजी की उत्तराधिकारिणी ।।
साधकांची आध्यात्मिक उन्नती व्हावी यासाठी त्यांना मार्गदर्शन करणार्‍या श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ यांच्या चरणी प्रार्थना करतांना कु. मयुरी डगवार यांना सुचलेली कविता येथे देत आहोत.
जेव्हा आपण कर्तेपणा घेऊन सेवा करत असतो, तेव्हा त्यात आपला बराच वेळ व्यर्थ जातो आणि आपली साधनाही होत नाही. आपण कर्तेपणाचा त्याग करून शरणागतभावाने सेवा केली, तर ती सेवा लगेच पूर्ण होते आणि आपल्याला सेवेतून आनंदही अनुभवता येतो’, असे मला यातून शिकायला मिळाले.
मी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या छायाचित्राला फुले वहात असतांना मला सूक्ष्मातून जाणवले, ‘त्यांच्या छायाचित्रावर सुदर्शनचक्र फिरत आहे.’
मला वातावरणात पालट जाणवला. शंखनाद होत असतांना मला आनंद जाणवत होता. सगळीकडे दिव्यांची आरास होती. मला वातावरणातील चैतन्य ग्रहण करता आले.
चंदनाचे अत्तर घरात नसतांना यजमानांना चंदनाचा सुगंध येणे आणि त्यामुळे मानसपूजेत श्री दत्तात्रेयांना चंदन अर्पण केले नसल्याचे लक्षात येणे
‘मी प्रतिदिन स्नान केल्यानंतर गळ्यातील श्रीयंत्र हातात घेऊन अष्टोत्तर शतनामावली म्हणत श्रीयंत्राची मानसपूजा करते.मी मानसरित्या फूल हातात घेतल्यावर ‘ते पारिजातकाचे फूल आहे’, असे माझ्या लक्षात आले. ‘ही ईश्वरेच्छा होती’, असे माझ्या लक्षात आले.’