प्रस्तुत लेखमालिकेत श्रीचित्‌शक्ति (सौ.) अंजली मुकुल गाडगीळ यांचे सूक्ष्म जगताविषयीचे अनुभव मांडण्यात आलेले आहेत. सदर लेखमालिकेचा आजचा हा सहावा भाग आहे.
१०.२.२०२४ या दिवशी फोंडा (गोवा) येथील ६७ टक्के आध्यात्मिक पातळीच्या श्रीमती दमयंती दामोदर वालावलकर (वय ८५ वर्षे) यांचे निधन झाले. २१.२.२०२४ या दिवशी त्यांच्या निधनानंतरचा बारावा दिवस होता. त्यानिमित्त त्यांच्या निधनापूर्वी नातेवाईकांना जाणवलेली सूत्रे येथे दिली आहेत.
श्रीचित्‌शक्ति (सौ.) गाडगीळ यांना जिज्ञासा, तळमळ, अहं अल्प असणे, प्रीती आणि देवावरील श्रद्धा या गुणांमुळेच दैवी ज्ञान मिळत असणे आणि त्यांनी विष्णुस्वरूप परात्पर गुरु डॉक्टरांचे अन् देवीदेवतांचे मन जिंकले असणे
भक्तीसत्संगात माझे अस्तित्व विसरून ‘मी एक वेगळ्या लोकात आहे आणि तिथे चैतन्याचा वर्षाव होत आहे’, असे मला जाणवत होते तसेच माझ्या ठिकाणी साक्षात् सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांचे अस्तित्व मला अनुभवता आले.
(पू.) सौ. सुनीता खेमका यांचा सनातन संस्थेशी संपर्क झाल्यावर मनात कुठलाही विकल्प न येता त्यांनी सर्वच सेवा कशा परिपूर्ण केल्या, त्यांची गुरुदेवांशी झालेली प्रथम भेट आणि त्यांनी तेव्हा अनुभवलेले भावक्षण, गुरुदेवांवर असलेली दृढ श्रद्धा आणि साधना करतांना आलेल्या अनुभूती हा भाग पहाणार आहोत.
प्रस्तुत लेखमालिकेत श्रीचित्‌शक्ति (सौ.) अंजली मुकुल गाडगीळ यांचे सूक्ष्म जगताविषयीचे अनुभव मांडण्यात आलेले आहेत. सदर लेखमालिकेचा आजचा हा चौथा भाग आहे.
श्री.अविनाश जाधव यांनी ‘श्रीचित्‌शक्ति (सौ.) अंजली मुकुल गाडगीळ यांच्याप्रती व्यक्त केलेली भावपूर्ण कृतज्ञता प्रस्तुत कवितेच्या मार्फत येथे दिलेली आहे.
‘निर्विचार’ हा नामजप करायला आरंभ केल्यावर मला माझ्या सहस्रारावर सतत संवेदना जाणवून अधूनमधून माझे ध्यान लागते आणि जप विसरला जाऊन केवळ सहस्रारामध्ये चालू असलेल्या स्पंदनांकडे लक्ष जाते. त्या वेळी मला एकदम शांत वाटून ‘या स्थितीमधून बाहेर पडूच नये आणि काही न करता केवळ ती स्थिती अनुभवत रहावे’, असे मला वाटते.
२०.१०.२०२३ या दिवशी गुरुकृपेने मला यज्ञाला उपस्थित रहाण्याची संधी मिळाली. त्या वेळी मला आलेल्या अनुभूती येथे दिल्या आहेत.
शिबिराला जाण्यापूर्वी विविध शारीरिक त्रास होऊनही शिबिराला उपस्थित रहाता येणे आणि शिबिराच्या वेळी आश्रमातील चैतन्याने कोणताही त्रास न होता बरे वाटणे