‘विळीवर बसून भाजी चिरावी’, असे का सांगितले आहे ?

‘विळीवर उजवा गुडघा वर घेऊन बसण्याच्या होणार्‍या मुद्रेतून जिवाच्या रजोगुणी विचारांच्या वेगावरही नियंत्रण राहून भाजी चिरणे, ही प्रक्रिया कुठल्याही त्रासदायक स्पंदनांची निर्मिती होण्यापासून मुक्त रहाते. (यावरूनच पूर्वीच्या काळी स्त्रिया स्वतःतील रजोगुणी कार्यकारी शक्तीवर नियंत्रण ठेवण्यासाठी पूजा करतांना किंवा जेवायला बसतांनाही उजवा गुडघा पोटाशी घेऊन का बसत होत्या, त्याचे महत्त्व लक्षात येते. – संकलक) भाजी चिरतांना बसण्याच्या होणार्‍या मुद्रेतून नाभीस्थित पंचप्राण कार्यरत होऊन देहातील रजोगुणावर नियंत्रण रहाण्यास साहाय्य झाल्याने भाजी चिरतांना हाताच्या होणार्‍या तमोगुणी स्पर्शातून भाजी दूषित होण्याचे टाळता येते. यामुळे देहाच्या त्रिगुणात्मक त्या त्या स्तरांवरील अवयवांच्या वाढीसाठी आवश्यक असलेल्या भाजीतील पोषक आणि पूरक नैसर्गिक सूक्ष्म रसबिजाचाही र्‍हास होत नाही.’

– एक विद्वान [श्रीचित्‌‌शक्ति (सौ.) अंजली गाडगीळ यांच्या माध्यमातून, २८.१०.२००७, सायं. ७.३४]