‘एकदा श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ यांनी रात्री स्वप्नात येऊन मला उठवले. तेव्हा त्या मला म्हणाल्या, ‘तुझ्यात साधकत्व किती मुरले आहे ?’, हे मला पहायचे आहे…
माझ्या मनात प्रार्थना आणि सेवा यांचे विचार असतील किंवा मी नामजप करत असेन, तेव्हा पू. बाबा माझ्याकडे अधूनमधून शांतपणे पहायचे. त्या वेळी ‘संतांच्या सहवासात आपले सतत परीक्षण होत असते’, असे मला वाटले.
‘देवाचे अस्तित्व सतत अंतर्मनात आहे’, असे मला जाणवते. प्रसंग घडतात; पण त्याविषयीचे विचार माझ्या बाह्यमनाला स्पर्श करून निघून जातात. ते माझ्या अंतर्मनापर्यंत जात नाहीत.
काही दिवसांपूर्वी एका वाहिनीवरील नृत्याचा एक ‘रिॲलिटी शो’ माझ्या पहाण्यात आला. त्यात विविध नृत्यप्रकार प्रस्तुत केले होते. या ‘रिॲलिटी शो’मधील नृत्ये, त्यांचे आयोजक, स्पर्धक, परीक्षक आणि दर्शक यांच्याविषयी माझ्या मनाची झालेली विचारप्रक्रिया येथे देत आहे.
‘काही जिल्ह्यांतून रामनाथी आश्रमात आलेल्या अध्यात्मप्रसाराची सेवा करणार्‍या काही साधकांशी २९.९.२०२३ या दिवशी श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ यांनी अनौपचारिक संवाद साधला. त्या वेळी साधकांनी त्यांना विचारलेले प्रश्न आणि त्यांनी साधकांना दिलेली उत्तरे येथे दिली आहेत.
देव असतो निर्गुण निराकार ।
गुरु असती सगुण साकार ।।
मला रामशिळेवर नेहमी हनुमानाचा आकार दिसतो. मला त्या हनुमानाच्या आकाराच्या बाजूला श्रीरामाचे मुख दिसून ‘श्रीरामाने हनुमानाला छातीशी धरले आहे’, असे जाणवले.
शांतारामदादांचे व्यावहारिक दृष्ट्या शिक्षण अल्प झाले आहे. तरीही केवळ त्यांच्यातील भाव आणि तळमळ यांमुळे ते सांगत असलेला विषय सर्वांना आकलन होतो अन् ऐकणार्‍याला त्यांनी सांगितल्याप्रमाणे साधना करावीशी वाटते.
सायली ‘सेवेत चुका होतील’, असा विचार न करता धडाडीने सर्व सेवा करत असे. ती ‘चुकांतून शिकून त्या चुका पुन्हा होऊ नयेत’, यासाठी प्रयत्नरत असे.
परम पूज्यांनी सांगितल्याप्रमाणे ‘देवाण-घेवाण हिशोब संपवणे’, हे अतिशय महत्त्वाचे आहे’, या विचाराने मी माझ्या मनात त्यांच्याविषयी असलेले किल्मिष आणि पूर्वग्रह काढू शकले अन् ‘मनापासून त्यांची सेवा करायची’, असे ठरवून सेवा करायला आरंभ केला.