‘११.५.२०२३ या दिवशी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचा ब्रह्मोत्सव झाला. या ब्रह्मोत्सवाच्या वेळी मला सामूहिक नृत्यामध्ये सहभागी होण्याची संधी मिळाली. या नृत्याचा सराव करतांना मला शिकायला मिळालेली सूत्रे आणि आलेल्या अनुभूती पुढे दिल्या आहेत.
मी प्रार्थना करत असतांना माझे डोळे आणि आज्ञाचक्र यांवर थंडावा जाणवतो अन् माझे दोन्ही हात गरम होतात.
५ – ६ वर्षांपूर्वी माझ्या हृदयाचे शस्त्रकर्म होते. त्यासाठी मी बेंगळुरूला जायच्या एक दिवस आधी परात्पर गुरु डॉक्टर मला म्हणाले, ‘‘उद्या तुमची ‘ओपन हार्ट सर्जरी’ आहे आणि तुम्ही इतक्या आनंदात कसे आहात ? जाण्याच्या आधी हे लिहून द्या.’’…
‘परीक्षेच्या कालावधीत अनेक सेवांमध्ये सहभाग असूनही चांगले गुण मिळणे आणि ‘सेवेसाठी अन् देवासाठी दिलेला वेळ कधीच वाया जात नसून त्यातून देव साधनाच करून घेतो आणि आनंद देतो’, हे अनुभवायला मिळणे
एखादी व्यक्ती सहस्रो मैल दूर अंतरावर असली, तरी ‘संतांच्या मनात त्या व्यक्तीबद्दल आलेला विचार त्या व्यक्तीवर कसे आध्यात्मिक स्तरावरील उपाय करू शकतो ?’, याची एका साधकाला आलेली अनुभूती पुढे दिली आहे.
‘१३.५.२०२० या दिवशी सकाळी ‘पांढरा सदरा आणि विजार घातलेले गुरुदेव आमच्या घरी आले आहेत आणि सोफ्यावर बसून आमच्याकडे पहात आहेत’, असे मला जाणवत होते. त्यामुळे घरात चैतन्य जाणवू लागले.’
परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांचा मानस जन्मोत्सव साजरा करतेवेळी परात्पर गुरु डॉक्टरांना प्रार्थना केल्यावर लगेच माझे ध्यान लागल्यासारखे झाले होऊन मला शंख, घंटा आणि दैवी मंत्र यांचे ध्वनी दुरून ऐकू येऊ लागले…
‘४.५.२०२४ या दिवशी कु. श्रिया राजंदेकर (आध्यात्मिक पातळी ६६ टक्के) हिचा १३ वा वाढदिवस झाला. त्यानिमित्त तिच्या काकांनी तिच्यावर केलेली कविता येथे दिली आहे.
शारीरिक त्रासांकडे आध्यात्मिक दृष्टीकोनातून बघण्यास प्रारंभ केल्यावर
काही कालावधीने वेदना होणार्‍या माझ्या अवयवांवर सोनेरी दैवी कण दिसू लागले आणि त्रास आधीपेक्षा सुसह्य झाले. ‘दैवी कणांच्या माध्यमातून परम पूज्यांनी मला त्रासांशी लढण्यासाठी त्यांचे चैतन्य दिले …
