‘अनुमाने २० वर्षांपूर्वी माझ्याकडे दक्षिण भारतातील अध्यात्मप्रसाराच्या सेवेचे दायित्व होते. तेव्हा मी परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांना भेटलो होतो. त्या वेळी ते मला त्यांना होत असलेल्या त्रासांविषयी सांगत असत, उदा. वाईट शक्तींच्या आक्रमणामुळे गुडघ्यातील मांस झिजणे, गुडघे दुखणे इत्यादी. शेवटी ते मला म्हणायचे, ‘‘माझे मन मात्र आनंदात असते.’’
आता अनुमाने २० वर्षांनंतर मलाही परात्पर गुरु डॉक्टरांसारखे त्रास होत आहेत. माझे मन आनंदात नसले, तरी ते स्थिर झाले आहे. मला काही शारीरिक त्रास झाले, तरी माझे मन मात्र स्थिर असते. घरी अथवा नातेवाइकांकडे काही चांगले किंवा वाईट प्रसंग घडले, तरी माझे मन स्थिर असते, उदा. ५ – ६ वर्षांपूर्वी माझ्या हृदयाचे शस्त्रकर्म होते. त्यासाठी मी बेंगळुरूला जायच्या एक दिवस आधी परात्पर गुरु डॉक्टर मला म्हणाले, ‘‘उद्या तुमची ‘ओपन हार्ट सर्जरी’ आहे आणि तुम्ही इतक्या आनंदात कसे आहात ? जाण्याच्या आधी हे लिहून द्या.’’ तेव्हा मी म्हणालो, ‘‘आल्यावर लिहून देतो.’’ त्यावर ते म्हणाले, ‘‘नको. आत्ताच लिहून द्या आणि मग जा.’’ मीही ते लिहून देऊन मगच बेंगळुरूला गेलो. काही वर्षांची साधना आणि गुरुकृपा यांमुळे माझे मन स्थिर आणि आनंदात असते. ‘जीवनात सुख-दुःख असे काहीच नसते’, हे मला यातून शिकायला मिळाले.’
– डॉ. प्रकाश घाळी (वय ७५ वर्षे, आध्यात्मिक पातळी ६७ टक्के), सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (२६.१.२०२४)
|