‘आश्रमातील सभागृहात श्रीरामाचे चित्र आहे. त्या चित्रातील श्रीराम सजीव असून ‘तो कोणत्याही क्षणी उठून उभा राहील’, असे मला वाटले. जेव्हा मी चित्रावरून दृष्टी बाजूला केली, तेव्हा मला सूक्ष्मातून रामरूपातील गुरुदेवांचे दर्शन झाले. त्या वेळी माझी पुष्कळ भावजागृती झाली.’

रात्री मी झोपायला गेल्यावर मला झोप लागली नाही. तेव्हा मी श्रीकृष्णाला प्रार्थना केली. काही वेळाने मला ‘माझ्या बाजूला कुणीतरी आले आहे’, असे वाटले. नंतर माझ्या मनात विचार आला, ‘माझ्यासमवेत श्रीकृष्ण आहे.’

‘मी घरी असतांना आईला सेवेत साहाय्य करतो. त्या वेळी २० ते २५ मिनिटे सेवा केल्यावर मला कंटाळा येत असे; मात्र मी शाळेच्या सुटीत आश्रमात आल्यावर माझ्या क्षमतेनुसार कितीही सेवा केली, तरी मला थकवा जाणवला नाही.

नामजपाला आरंभ करण्यापूर्वी माझ्या मनात पुष्कळ विचार येत होते. ५५ मिनिटे नामजप झाल्यानंतर मला पुष्कळ छान वाटू लागले. मला पहिल्यांदाच नामजप करतांना आणि त्यानंतर छान वाटले.