हिरण्यकश्यपूला जेव्हा भगवंताने मांडीवर घेऊन पोट फाडायला प्रारंभ केला, तेव्हा त्याचा हात अभिमानाने तलवारीकडे गेला, प्रत्यक्ष भगवंत समोर असूनही त्याने काही हात जोडले नाहीत. केवढा हा अभिमानाचा जोर. अभिमान श्रीमंतालाच असतो, असे नव्हे, …

‘जगातील मोठमोठ्या उद्योगांपेक्षा क्षणभर आत्मा-परमात्म्यामध्ये स्थित होणे, अनंतपटीने हितकारी आहे.

प्रपंचातील विघ्ने ही सूचनावजा असतात, ती आपल्याला जागे करतात. ‘आपण जन्माला आलो, ते भगवंताला ओळखण्याकरता’, हे विसरू नये; म्हणून विघ्नांची योजना असते.

ज्याला या जगात जगायचे असेल, जिंकायचे असेल, कमीत कमी इतरांकडून, अन्यायाकडून पराभूत व्हायचे नसेल, तर त्याला सत्त्व, रज आणि तम या तिन्ही परिस्थितीतील अवस्थांना यशस्वीपणे तोंड देता येईल, असे त्रिशूली साधनच वापरले पाहिजे.

दुर्जन मनुष्य मातीच्या मडक्यासारखा सहजच फुटून जातो आणि मग त्याचे जुळणे कठीण असते. सज्जन मनुष्य सोन्याच्या कलशासारखा असतो, जो तुटू शकत नाही आणि तुटला तरी शीघ्र जुळू शकतो.