कु. पियुष सात्त्विक आहे. तो मनापासून साधनेचे प्रयत्न करतो. त्याने त्याच्या आई-बाबांना घरी वातानुकूलन यंत्रणा लावू दिली नाही. तो म्हणतो, ‘‘एका वातानुकूलन यंत्रणेमुळे १० झाडांची हानी होते.’’ हे फार वैशिष्ट्यपूर्ण आहे.
यजमानांचे अकस्मात् निधन होऊनही सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या कृपेने स्थिर रहाणे
आईला अनेकदा भिंतीवर ‘गाय’, ‘श्रीकृष्ण’, ‘मोक्षद्वार’, कधी ‘गजानन महाराज’ किंवा ‘गणपति’ स्पष्ट दिसतात.
त्या प्रतिदिन पहाटे उठणे, व्यायाम करणे, आध्यात्मिक उपाय करणे, देवपूजा करणे, भजन आणि स्तोत्रपठण करणे, या कृती न चुकता करतात.
मी रुग्णाईत असल्यास ते मला म्हणतात, ‘‘तू विश्रांती घे. मी घरातील सर्व पहातो.’’ ते मला आश्रमातून महाप्रसादाचा डबा आणून देतात. ते दुपारी भ्रमणभाष करून माझी विचारपूस करतात.
आईचा जन्म धार्मिक कुटुंबात झाल्याने ती लहानपणापासून पूजा-अर्चा करणे, उपवास आणि कुलाचार पालन करणे इत्यादी नित्यनेमाने करत आहे.
गौरीला कुणी खाऊ दिला, तर ती कधी एकटी खाऊ खात नाही. ती तो खाऊ घरी घेऊन येऊन तिची चुलत बहीण आणि भाऊ यांनाही देते.
ताई ज्ञानी आहे. ताईला अध्यात्मातील विविध विषय, पुराणे, उपनिषदे इत्यादींचे ज्ञान आहे. तिला सूक्ष्मातूनही ज्ञान मिळते. असे असूनही ताई विनम्र आहे. तिला कोणत्याच गोष्टीचा अहं नाही.
मधुराताईंना नामजपादी उपाय, साधना किंवा सूक्ष्म ज्ञान मिळवण्याची सेवा या संदर्भात काही वैशिष्ट्यपूर्ण आणि नवीन सूत्र लक्षात आल्यास त्याविषयी त्या आवर्जून सांगतात.
साधना केल्यामुळे जीवनातील कोणत्याही दुःखद प्रसंगाला शांत आणि स्थिरपणे तोंड देता येते.