१३ जुलै २०२३ या दिवशी या भक्तीसत्संगाच्या शृंखलेतील ३०० वा भक्तीसत्संग झाला. त्या निमित्ताने आपण प्रत्येक गुरुवारी होणार्‍या या दिव्यस्वरूप भक्तीसत्संगांचे ‘आध्यात्मिक महत्त्व’ या लेखाद्वारे जाणून घेऊया.
‘दोन वर्षांपूर्वी श्री महालक्ष्मीदेवीच्या पूजनाचा महाप्रसाद घेण्यासाठी आम्ही एका साधकाच्या घरी गेलो होतो. तेथे दुसर्‍या एका साधकाच्या भ्रमणभाषमध्ये परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांचे वेगळे असे छायाचित्र पहायला मिळाले.
‘बालपणापासून शिक्षण घेतांना, कौटुंबिक जीवन जगतांना, तसेच नोकरी आणि साधना करतांना माझ्‍या जीवनाचा प्रवास कसा झाला ? परात्पर गुरु डॉक्‍टरांनी वेगवेगळ्‍या टप्‍प्‍यांवर माझ्‍याकडून साधना आणि सेवा कशी करून घेतली किंवा त्‍यांनी मला कसे घडवले …
माझ्‍याकडे आश्रमातील प्रसाधनगृह स्‍वच्‍छ करण्‍याची सेवा असते. ही सेवा चालू करण्‍यापूर्वी माझ्‍या मनात ‘स्‍वच्‍छता करायला नको’, असा विचार येत असे किंवा काही वेळा स्‍वच्‍छता करायचा कंटाळा येत असे. प्रार्थना करून स्‍वच्‍छता सेवा चालू केल्‍यानंतर माझ्‍या देहावरील..
१३.७.२०२३ या दिवशी ३०० भक्तीसत्संग पूर्ण (‘त्रिशतकपूर्ती’) झाले. त्या निमित्ताने व्‍यक्‍त केलेली कृतज्ञता !
उच्‍च लोकातून पृथ्‍वीवर जन्‍माला आलेली दैवी (सात्त्विक) बालके म्‍हणजे पुढे हिंदु राष्‍ट्र चालवणारी पिढी ! कु. हेरंब महेश गोजगेकर हा या पिढीतील एक आहे !
भक्तीसत्संग ऐकल्‍यानंतर ‘वातावरणातील हवा (वायू) परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांना स्‍पर्श करत आहे आणि त्‍यांच्‍या उच्‍छ्‌वासातून चैतन्‍य मिळत आहे’, असे जाणवणे
प्रसंग हा देव असतो, तसेच प्रसंग हा आपला जीवनसाथीही असतो, म्‍हणजेच प्रसंग घडतांना, घडल्‍यानंतर आपण देवालाच शोधत रहायला हवे. प्रत्येक वेळी जीवनातील अनेक प्रसंगांत देवाने आपल्‍याला साथ दिलेली असते, तर भगवंताला (गुरुमाऊलीला) विसरून कसे चालेल ?’
‘नोव्‍हेंबर २०२१ मध्ये मी एका आजारावर लस घेतली होती. दुसर्‍या दिवशी अकस्‍मात् माझे बोलणे अस्‍पष्‍ट आणि तोतरे होऊन मला नीट बोलता येईनासे झाले. मला नाक आणि घसा येथे त्रास होऊ लागला. बोलतांना माझ्‍या नाकातून आवाजही येऊ लागला.
५.८.२०२२ ते ७.८.२०२२ या कालावधीत रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्‍या आश्रमात मी एका सेवेसाठी गेले होते. त्या वेळी मला आलेल्‍या अनुभूती येथे दिल्‍या आहेत.