मी ‘प्रत्येक पदन्यासाला भावाचे सूत्र जोडून नृत्याचा सराव करू लागले. तेव्हा मला कंटाळा आला नाही. जेव्हा भाव ठेवून नृत्याचा सराव केला, तेव्हा तो अपेक्षित असा झाला आणि मला पुष्कळ आनंद अनुभवता आला.
‘जागतिक नृत्य दिन’ साजरा करणे’, ही कौतुकास्‍पद गोष्‍ट आहे; परंतु जर त्याचा अवलंब दैनंदिन वापरात केला, तरच त्‍याला अर्थ प्राप्‍त होईल. कलियुगात सर्वांनी कलांकडे मनोरंजनाच्‍या ऐवजी ‘भगवंतप्राप्‍ती अथवा ईश्‍वराची आराधना’, या मूळ उद्देशाने पहायला हवे !
ज्या वयात मुले चांगले विचार ग्रहण करून घडतात, त्यांच्यावर अशा नाच-गाण्यांमुळे विपरीत परिणाम होईल. भावी पिढीवर चांगले संस्कार घडल्यासच राष्ट्राचे भवितव्य घडणार आहे.
महर्षि अध्‍यात्‍म विश्‍वविद्यालयाच्‍या काही साधिका भारतीय शास्‍त्रीय नृत्‍यप्रकार आणि नृत्‍याच्‍या मुद्रा यांचा सराव करत होत्‍या. त्‍या वेळी मला साधिकांचे भारतीय शास्‍त्रीय नृत्य आणि ‘यू ट्यूब’वरील पाश्‍चात्त्य नृत्य हे दोन्‍ही प्रकार पहातांना काही तौलनिक सूत्रे जाणवली.
‘२२.२.२०२३ या दिवशी कथकली आणि मोहिनीअट्टम् या भारतीय शास्‍त्रीय नृत्‍यांतील श्रेष्‍ठ गुरु पद्मभूषण डॉ. कनक रेळे यांचे निधन झाले. त्‍यांच्‍याविषयीची माहिती येथे दिली आहे
महर्षि अध्‍यात्‍म विश्‍वविद्यालयाच्‍या वतीने ‘मंदिरातील सात्त्विकतेचा कलाकारावर कसा परिणाम होतो ?’, याचा अभ्‍यास करण्यात आला. त्याचे विश्लेषण देत आहोत . . .
दसर्‍यानिमित्त सर्व साधकांना एक ध्‍वनीचित्र-चकती पहाण्‍याची संधी मिळाली. ही ध्‍वनीचित्र-चकती कु. अपाला औंधकर हिने ‘अयी गिरी नंदिनी …।’ या भक्‍तीगीतावर आधारित केलेल्‍या ‘भरतनाट्यम्’ या शास्‍त्रीय नृत्य प्रकाराची होती.
‘सालसा’ नृत्याचा नृत्य प्रशिक्षक आणि नृत्य शिकणार्‍या व्यक्ती यांच्यावर आध्यात्मिकदृष्ट्या काय परिणाम होतो ?’, हे विज्ञानाद्वारे अभ्यासण्यासाठी रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमात ‘यू.ए.एस्.’ उपकरणाद्वारे चाचणी करण्यात आली. या चाचणीतील निरीक्षणांचे विवेचन, निष्कर्ष आणि अध्यात्मशास्त्रीय विश्लेषण पुढे दिले आहे.
आजच्या भागात ‘आध्यात्मिक गुरूंकडून त्यांना मिळालेली शिकवण आणि पवित्र स्थानी नृत्य करण्यामुळे झालेले लाभ’ यांविषयीची सूत्रे दिली आहेत.
पद्मश्री सौ. गीता चन्द्रन् यांनी उलगडलेला त्यांच्या नृत्यसाधनेचा प्रवास येथे दिला आहे.