विजयादशमीच्या निमित्ताने राजे आणि सामंत, सरदार हे लोक आपापली शस्त्रे अन् उपकरणे स्वच्छ करून ती ओळीने मांडतात आणि त्यांची पूजा करतात. शेतकरी आणि कारागीर हेही आपापली आऊते अन् हत्यारे यांची पूजा करतात.
विजयादशमी हा साडेतीन मुहूर्तांपैकी एक पूर्ण मुहूर्त आहे. आपल्या पूर्वजांनी या दिवशी घराबाहेर पडून विजयश्री खेचून आणली होती.
‘योगमाया’ श्रीविष्णूच्या श्रीरामावतारात सीता बनून आली आणि रावणासुराच्या बंधनात राहिली. साक्षात् आदिशक्तीला एका असुराच्या बंधनात रहाण्याचे काय कारण ? ‘हीच तिची माया आहे’, जी कुणीही समजू शकत नाही.
कालीने रक्तबिजाच्या शरिरातून बाहेर पडणारे सर्व रक्त प्यायला आरंभ केला. देवीने रक्तबिजाच्या शरिराचे एक एक अंग कापायला आरंभ केला आणि देवी काली ते कापलेले अंग खात होती. त्यानंतर कालीने संपूर्ण रक्तबिजाला खाऊन टाकले.
एकदा मी पूजेसाठी तिळाचे तेल घेण्यासाठी दुकानात गेले असता दुकानदाराने मला विचारले, ‘‘चांगल्या गुणवत्तेचे तेल पाहिजे का ?’’ मी त्यांना ‘‘याचा अर्थ काय ?’’, असे विचारल्यावर त्यांनी सांगितले, ‘‘काही जणांना पूजेसाठी अल्प मूल्य असणारे साहित्य हवे असते. त्यामुळे आम्हाला सर्व प्रकारचे साहित्य ठेवावे लागते.’’
येथे शारदीय नवरात्र महोत्सवाच्या तृतीयेला श्री तुळजाभवानीदेवीची रथ अलंकार महापूजा बांधण्यात आली होती. भगवान सूर्यनारायणाने त्रिलोक भ्रमणासाठी स्वत:चा रथ श्री भवानीमातेला दिला होता. त्यामुळे देवीला रथअलंकार पूजा मांडण्यात येते, अशी आख्यायिका आहे.
श्रीरामाच्या राज्याभिषेकाच्या वेळी आदिशक्तीने मंथरेच्या माध्यमातून कैकयीच्या चांगल्या बुद्धीत पालट घडवून आणणे आणि त्यामुळे श्रीरामाचा राज्याभिषेक न होता त्याला वनवासाला जावे लागणे
जन्म घेणारी कन्या ही शैलपुत्रीस्वरूप असते. कौमार्य अवस्थेपर्यंत ब्रह्मचारिणीचे रूप आहे. विवाहापूर्वीपर्यंत चंद्रसमान निर्मळ असल्यामुळे ती चंद्रघण्टेसमान असते.
कुठलीही गोष्ट काळानुसार केली, तर तिचा अधिक लाभ होतो. ‘सध्याच्या काळानुसार कुठल्या प्रकारचा नामजप करायचा’, याचा अध्यात्मशास्त्रदृष्ट्या अभ्यास करून विविध नामजप महर्षि अध्यात्म विश्वविद्यालयाने ध्वनीमुद्रित केले आहेत.