पितृऋण, कृतज्ञता आणि कर्तव्य !
श्राद्धविधी करतांना आपण मनात ‘पूर्वजांचे आपल्यावर असलेले ऋण, त्याविषयीची कृतज्ञता आणि आपले कर्तव्य’, असा विचार करून ते केले, तर आपल्याकडून ते अधिक मनोभावे आणि श्रद्धेने होतील.
श्राद्धविधी करतांना आपण मनात ‘पूर्वजांचे आपल्यावर असलेले ऋण, त्याविषयीची कृतज्ञता आणि आपले कर्तव्य’, असा विचार करून ते केले, तर आपल्याकडून ते अधिक मनोभावे आणि श्रद्धेने होतील.
समाज विविध समस्यांनी ग्रस्त आहे. अर्थात् कुटुंबापासून समाज बनत असल्याने आज प्रत्येक घरात काही ना काही समस्या असतातच ! या समस्यांचा वेध घेणारा आणि त्यावर उपाय सांगणारा हा लेख आमच्या वाचकांसाठी प्रसिद्ध करत आहोत.
सीमा सुरक्षा दलाच्या सैनिकांनी तस्करांवर गोळीबार केला; मात्र अंधाराचा अपलाभ उठवत ते पळून गेले.
‘आयुष्याच्या उतारवयात ध्यानीमनी नसतांना ‘सनातन संस्थे’सारख्या आध्यात्मिक प्रसार आणि प्रचार करणार्या संस्थेशी कधी काळी माझा संबंध येईल’, असे मला वाटले नव्हते. या लेखामध्ये माझा ‘मी काही विशेष केले आहे’, असे सांगण्याचा अभिनिवेश मुळीच नाही.
आपल्या मनातील प्रत्येक अयोग्य विचार सारणीत लिहून त्यावर मनाला योग्य दृष्टीकोन दिला पाहिजे. याने मनाचे समर्पण होते.
देह सोडून जातांना इथे असलेल्या सर्व गोष्टी आपल्याला सोडून जाव्या लागतात. समवेत काही नेता येत नाही. समवेत केवळ एकच गोष्ट घेऊन जाऊ शकतो, ती म्हणजे साधना ! आपली साधना ही आपली खरी संपत्ती आहे. ‘आपला देह हा अमूल्य आहे. देह आहे, तोपर्यंतच आपण गुरुसेवा आणि साधना करू शकतो.
२९.८.२०२२ या दिवशी मी झोपेत असतांना सकाळी ७.३५ वाजता माझ्या कानात ‘राम, राम, ऊठ !’, असा एका स्त्रीचा स्पष्ट आवाज ऐकू आला. मी डोळे उघडून पाहिले, तर खोलीत मला प्रत्यक्ष कुणीच उठवत नव्हते.
नियमितपणे नामजप केल्याने यजमानांचा नामजपावरील विश्वास दृढ झाला आहे.
त्या वेळी ‘परात्पर गुरुदेवांचा राज्याभिषेक चालू आहे’, असे मला जाणवले. परात्पर गुरुदेवांच्या चरणांकडे पाहून माझा भाव जागृत झाला आणि कृतज्ञता वाटून माझ्या डोळ्यांत अश्रू आले. तेव्हा माझे मन निर्विचार होते. माझ्या गालावरून ओघळलेले अश्रू मी परात्पर गुरु डॉक्टरांच्या चरणी अर्पण केले.