सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले आसनस्थ झालेला रथ पटांगणात येत असतांना मला ‘तो रथ वैकुंठलोकातून हळूहळू खाली भूमीवर येत आहे’, असे वाटत होते. तेव्हा मला सूक्ष्मातून दिसले, ‘रथात साक्षात् विठ्ठल उभा आहे. मी पंढरपूरला असून वारीतील रिंगण चालू आहे.’

९.६.२०२३ या दिवशी ‘प.पू. डॉक्टरच माझा हात धरून मला शस्त्रकर्मकक्षात घेऊन जात आहेत’, असे मला वाटले. शस्त्रकर्मकक्षात प.पू. डॉक्टरांसारखेच उंच आणि त्यांच्यासारखेच दिसणारे नेत्र शल्यकर्मतज्ञ पाहून मी आश्चर्याने त्यांच्याकडे बघतच राहिलो. त्यांना पहातांना मी माझे देहभान विसरलो.