माझ्यातील कर्तेपणा, अपेक्षा करणे, स्वतःला श्रेष्ठ समजणे इत्यादी अहंच्या पैलूंमुळे माझा देवाण-घेवाण हिशोब वाढत रहायचा. त्यामुळे मी भवसागरातील सुख-दुःखाच्या लाटांमध्ये गटांगळ्या खात होतो. माझी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांच्याशी भेट झाल्यावर हे गणित हळूहळू सुटू लागले. त्यांच्यामुळे मला ठाऊक नसलेल्या ‘कृतज्ञता’या शब्दातील भाव हळूहळू उलगडत गेले.
कोणत्याही संकटांना न डगमगण्याइतकी ईश्वरावरील श्रद्धा आणि व्यापकता, नम्रता ही काही निवडक आध्यात्मिक स्तरावरील वैशिष्ट्ये अल्प-अधिक प्रमाणात सनातनच्या शेकडो साधकांमध्ये आहेत.
स्वेच्छा, परेच्छा आणि ईश्वरेच्छा यांनुसार टप्प्याटप्प्याने प्रयत्न केल्याने मनोलय अन् बुद्धीलय होऊन प्रगती होते, हे शिकवलेत !
दोष आणि अहं हे वाईट शक्तींचे प्रवेशद्वार आहेत, हे शिकवलेत !
जीवन आणि साधना यांचे प्रत्येक अंग, तसेच मूलभूत सूत्रे यांविषयी मार्गदर्शन करणारे ग्रंथ सनातन संस्थेने प्रकाशित केले आहेत. वैशिष्ट्यपूर्ण गोष्टींचा अंतर्भाव असलेल्या ग्रंथांची निर्मिती केल्याविषयी कृतज्ञ आहोत गुरुदेवा !
ईश्वराप्रती सतत आभार व्यक्त करत रहाणे, या अवस्थेला कृतज्ञतेचा भाव म्हणतात. कृतज्ञता सतत व्यक्त केल्याने कृतज्ञतेचा भाव जागृत होतो. गुरुकृपेने कृतज्ञतेचा भाव जागृत होतो आणि टिकून रहातो.
हे भगवंता, आमच्या समवेत सेवा करण्यासाठी तू सहसाधकांची ‘समष्टी’ दिलीस. सहप्रवासी साधकांच्या संगतीनेच हा प्रवास आम्ही करू शकत आहोत. त्यांच्या सहकार्यानेच सेवा करणे शक्य होते. सहसाधकच आमचे गुण-दोष पारखू शकतात आणि आम्हाला त्याविषयी सांगू शकतात.
जेथे जेथे ‘मी’चा विचार मनात असेल, तेव्हा ईश्वराविषयी किंवा त्याच्या कोणत्या तरी स्वरूपाविषयी जाणीव असणे आणि त्या जाणिवेचे श्रेयही ईश्वराला अर्पण करणे, याला ‘कृतज्ञता’ म्हणतात.
आक्रमक हिंदुत्व अंगीकारणारे, वैचारिक प्रबोधन करणारे, राजकीय क्षेत्रात वावरणारे, अगदी नेपाळसारख्या विदेशात कार्य करणाऱ्यांनाही ‘प.पू. डॉक्टरांमुळे कार्य करू शकलो’, म्हणून गहिवरून येत होते.
हे भगवंता तुझ्यामुळेच आम्ही श्वास घेऊ शकतो !
श्वास घेण्यासाठी प्राणवायू तूच निर्माण केला आहेस !