१. शाळेत उपक्रम चालू असल्‍याने कुणालाही सुटी घेण्‍याची अनुमती नसणे; मात्र गुरुकृपेने साधकाला हिंदु जनजागृती समितीच्‍या कार्यशाळेसाठी जाण्‍याची अनुमती मिळणे
‘७ ते १०.८.२०२२ या कालावधीत पुणे येथे ‘हिंदु जनजागृती समिती सेवक नेतृत्‍व विकास’ ही कार्यशाळा होती. त्‍याच वेळी ‘आजादी का अमृत महोत्‍सव’ या उपक्रमाच्‍या अंतर्गत शाळेतही पुष्‍कळ उपक्रम चालू होते. त्‍यामुळे कुणालाही सुटी घेण्‍याची अनुमती नव्‍हती; पण मला कार्यशाळेत शिकण्‍यासाठी जायचे होते. मी त्‍याविषयी मुख्‍याध्‍यापकांना विचारल्‍यावर गुरुकृपेने त्‍यांनी लगेच होकार दिला. त्‍यामुळे मला कार्यशाळेत सहभागी होण्‍याची संधी मिळाली.
२. पूर्वपरीक्षेच्‍या आदल्‍या दिवशी हिंदु राष्‍ट्र-जागृती सभा होणार असल्‍यामुळे सेवेला जाता येणार नसल्‍याने मनाचा संघर्ष होणे, परात्‍पर गुरु डॉ. आठवले यांनी सूक्ष्मातून सेवेसाठी जाण्‍यास सुचवल्‍यामुळे सेवेसाठी जाणे आणि त्‍यांच्‍या कृपेने परीक्षा पुढे गेल्‍याने सेवा करता येऊन आनंद मिळणे
जानेवारी २०२३ मध्‍ये हडपसर (पुणे) येथे हिंदु जनजागृती समितीने हिंदु राष्‍ट्र-जागृती सभा आयोजित केली होती. मला सभेच्‍या सेवेसाठी जाण्‍याची फार इच्‍छा होती; पण सभेच्‍या दुसर्‍या दिवसापासून माझी १० वीची पूर्वपरीक्षा चालू होणार होती. त्‍यामुळे माझ्‍या मनाचा पुष्‍कळ संघर्ष होत होता. गुरुदेवांनी (परात्‍पर गुरु डॉ. आठवले यांनी) सूक्ष्मातून मला ‘तू सेवेसाठी जा’, असे सुचवले. त्‍यामुळे मी सभेपूर्वी ३ दिवस हडपसर (पुणे) येथे सभेच्‍या सेवेसाठी गेलो. मी सभास्‍थानी पोेचल्‍यावर मला शाळेच्‍या गटावर संदेश आला, ‘पूर्वपरीक्षा नियोजित दिनांकाच्‍या ५ दिवसांनंतर चालू होईल.’ त्‍यामुळे गुरुदेवांच्‍या कृपेने मला सभास्‍थानी सेवा करता येऊन पुष्‍कळ आनंद मिळाला.
३. अभ्‍यास करतांना परात्‍पर गुरु डॉ. आठवले यांनी सूक्ष्मातून मार्गदर्शन केल्‍याप्रमाणे अभ्‍यास करणे आणि परीक्षेत तेच प्रश्‍न येणे
अभ्‍यास करतांना मला सूक्ष्मातून गुरुदेवांचा आवाज ऐकू यायचा. ते मला ‘परीक्षेसाठी कुठला अभ्‍यास करायला हवा ?’, याचे मार्गदर्शन करायचे. परीक्षेमध्‍येही त्‍यावरच प्रश्‍न आलेले असायचे. उत्तरपत्रिका लिहितांना मी ‘गुरुदेव माझ्‍या शेजारी बसले आहेत’, असा भाव ठेवत असे.
४. सेवा केल्‍यामुळे मन आनंदी आणि एकाग्र होऊन अभ्‍यास चांगला होणे अन् ‘प.पू. गुरुदेवच अभ्‍यास करून घेत आहे’, असा भाव ठेवल्‍याने अभ्‍यास लवकर होणे
परीक्षेचा अभ्‍यास करतांना माझ्‍या लक्षात आले, ‘समष्‍टी सेवांचा लाभ मला सर्वच स्‍तरांवर होत आहे.’ सेवा केल्‍यावर मन आनंदी असल्‍यामुळे अभ्‍यास करतांना अजिबात ताण येत नसे आणि मन लगेच एकाग्र होऊन अभ्‍यास चांगला होत असे. सेवा करून अभ्‍यासाला बसल्‍यावर देवाच्‍या अनुसंधानात राहून अभ्‍यास केला जात असे. ‘गुरुदेवच माझ्‍याकडून अभ्‍यास करून घेत आहेत’, असा भाव ठेवल्‍याने अभ्‍यासही लवकर होत असे.
५. नववीच्‍या परीक्षेनंतर रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्‍या आश्रमात सेवा शिकण्‍यासाठी आल्‍यावर मनात ‘एक सेवा शिकायला मिळायला हवी’, असे अपेक्षेचे विचार येणे, याविषयी सहसाधकाशी बोलल्‍यानंतर ते विचार न्‍यून होणे
नववीची परीक्षा झाल्‍यानंतर सुटीत मी रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्‍या आश्रमात सेवा शिकण्‍यासाठी आलो होतो. तेव्‍हा एक सेवा शिकण्‍यासाठी माझे नियोजन झाले; पण माझ्‍याकडून ते मनापासून स्‍वीकारले गेले नाही; कारण माझ्‍या मनात ‘मला दुसरी एक सेवा शिकायला मिळायला हवी’, असे अपेक्षेचे विचार होते. याविषयी सहसाधकाशी बोलल्‍यानंतर अपेक्षांच्‍या विचारांची तीव्रता न्‍यून होत गेली.
६. अपेक्षा न ठेवता ‘प.पू. गुरुदेव साधनेत प्रगतीसाठी आवश्‍यक अशीच सेवा देतील’, असा दृष्‍टीकोन ठेवल्‍यावर सेवा शिकण्‍याची संधी मिळणे
या वर्षी दहावीची परीक्षा झाल्‍यावर सुटीत पुन्‍हा माझे रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्‍या आश्रमात सेवा शिकण्‍यासाठी जाण्‍याचे नियोजन झाले. तेव्‍हाही माझ्‍या मनात काही प्रमाणात अपेक्षेचे विचार येत होते. तेव्‍हा मी ‘गुरुदेव मला माझी साधनेत प्रगती होण्‍यासाठी आवश्‍यक अशीच सेवा देतील’, असा दृष्‍टीकोन ठेवला. या वेळी अपेक्षा न ठेवल्‍यामुळे आश्रमात आल्‍यावर मला समजले, ‘जी सेवा शिकण्‍याची माझी इच्‍छा होती, ती सेवा शिकण्‍यासाठी नियोजन झाले आहे.’
– कु. ऋग्‍वेद नीलेश जोशी (आध्‍यात्मिक पातळी ६१ टक्‍के, वय १६ वर्षे), पुणे (०७.०४.२०२३)
|
सद्गुरु डॉ. मुकुल गाडगीळ यांनी सांगितलेले नामजपादी उपाय करून तीव्र आध्‍यात्मिक त्रासावर मात करणार्या कु. मधुरा चतुर्भुज !
रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्‍या आश्रमात आल्‍यावर सेवेच्या माध्यमातून स्वतःत पालट करणारा चेन्नई येथील श्री. हिमनीश बालाजी कोल्ला !
पू. भगवंत मेनरायकाका (वय ८५ वर्षे) यांच्या सेवेसाठी गेल्यावर लक्षात आलेली सूत्रे आणि आलेली अनुभूती
रामनाथी, गोवा येथील सनातनच्‍या आश्रमात ‘साधकत्व वृद्धी’ शिबिरात सहभागी झालेल्या धर्मप्रेमींना आलेल्या अनुभूती
‘सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे ‘वयाच्या ८० व्या वर्षी भक्तीयोगाची साधना चालू झाली’, हे उद्गार आणि त्याचा पू. संदीप आळशी यांनी सांगितलेला गर्भितार्थ !’, या लेखाच्या संदर्भात मिळालेले सूक्ष्म स्तरीय ज्ञान आणि आलेली अनुभूती
कर्करोगासारख्या दुर्धर आजाराला स्थिर राहून सामोरे जाणारे देवद, पनवेल येथील कै. प्रभाकर भालचंद्र प्रभुदेसाई !