१. ‘एकदा मी रामनाथी आश्रमात गेले होते. तेव्हा मला पुष्कळ आनंद आणि चैतन्य मिळाले.
२. एकदा मी परात्पर गुरुदेवांचा आवाज ऐकण्यासाठी आतुर झाले होते. एक दिवस फलकावरील सूत्र वाचतांना मला त्या अक्षरांतून त्यांचा चैतन्यमय आवाज ऐकू आला. त्या वेळी माझे अंतःकरण आणि डोळे भरून आले.
३. सेवा करतांनाही मला चैतन्य आणि आनंद जाणवत होता.
४. ‘परात्पर गुरुदेव माझ्यासमोर आहेत’, असे मला जाणवत होते. त्या वेळी ‘खरोखर वैकुंठातील आनंद कुणीही हिरावून घेऊ शकत नाही’, हे ठामपणे माझ्या अंतर्मनात रुजले.’
– श्रीमती शीला करंडे (आताची आध्यात्मिक पातळी ६४ टक्के, वय ६३ वर्षे), वणी, जिल्हा यवतमाळ. (४.१०.२०२१)
| या लेखात प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या भाव तेथे देव या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक |
पू. (श्रीमती) शेऊबाई लोखंडेआजी यांनी देहत्याग केल्यानंतरच्या त्यांच्या छायाचित्रांतून उत्तरोत्तर अधिक प्रमाणात चैतन्य प्रक्षेपित होणे
जिज्ञासा, तळमळ आणि सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्याप्रती अपार श्रद्धा असलेल्या आंध्रप्रदेश येथील संत पू. (कै.) आरवल्ली आण्डालआजी (वय ८८ वर्षे) !
द्वापरातील ‘जगद्गुरु’ कलियुगी ‘मोक्षगुरु’ झाले । 
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या ब्रह्मोत्सवानिमित्त झालेल्या चंडीयागाचे संगणकीय प्रक्षेपण पहातांना मध्यप्रदेश येथील साधकांना जाणवलेली सूत्रे आणि आलेल्या अनुभूती
भावपूर्ण आणि तळमळीने सेवा करणार्या दादर, मुंबई येथील सौ. सुहासिनी परब !
पाहुनी तुमचे सुंदर ध्यान ।