१. आनंदी रहाण्यासाठी प्रयत्न करणे : ‘माझा तोंडवळा नेहमी गंभीर असतो. मी आश्रमात आल्यावर साधकांना आनंदी पाहून ‘आश्रमात साधक नेहमी आनंदी कसे रहातात ?’, हे मी साधकांकडून शिकायला पाहिजे’, असा विचार ईश्वराने माझ्या मनात घातला. त्यामुळे मी आनंदी राहू लागले.
२. व्यष्टी साधना चांगली होणे : आश्रमात आल्यानंतर माझे व्यष्टी साधनेचे प्रयत्न चांगले होऊ लागले. येथे मला ‘वैयक्तिक गोष्टी करतांना भावाची जोड देऊन योग्य कृती कशी करायची ?’, हे शिकायला मिळाले. ‘चुकांमधून कसे शिकायचे ? इतरांना साहाय्य कसे करायचे ?’, हेही शिकायला मिळाले. मला मनमोकळेपणाने बोलणे जमू लागले.’
– कु. रूपम चौरासिया, समस्तीपूर, बिहार. (२६.१०.२०१८)
सद्गुरु आणि संत यांच्या सहवासात साधना करण्याची संधी मिळत असल्याने साधिकेला स्वभावदोषांवर मात करण्यासाठी बळ मिळत असणे
सतत नामानुसंधानात राहून परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांचे मन जिंकणार्या सनातनच्या ६४ व्या संत पू. (कै.) शेऊबाई लोखंडेआजी (वय १०० वर्षे) !
‘साधक आणि संत यांचे परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्यावर विलक्षण प्रेम आहे’, हे दर्शवणारा एक प्रसंग !
तीव्र आध्यात्मिक त्रास होत असतांना त्यातून बाहेर पडण्यासाठी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्यावरील श्रद्धेच्या बळावर प्रयत्न करणारी ६३ टक्के आध्यात्मिक पातळीची कु. कल्याणी गांगण !
घालती गुरुदेव साद ।
कोणतीही कृती करण्यापूर्वी त्या कृतीशी संबंधित देवता आणि कुलदेवता यांना प्रार्थना करावी !