सेवा सांगितल्यावर मी अंतर्मुख होऊन विचार करायचे. तेव्हा मला मनात शुष्कता जाणवायची आणि माझ्या मनात ‘माझ्यात काहीच भाव नाही’, असा विचार यायचा.
अंतरंग कळे तुम्हाला ।
परि मज का न उमजे ।।
माऊली म्हणती तुम्हासी ।
साक्ष का मी मागतसे ।।
प्रत्येक विषयाला विशिष्ट देवतेचे अधिष्ठान असते, उदा. शिक्षणाला गणपति आणि सरस्वती, धनासाठी श्रीलक्ष्मी, आरोग्यासाठी धन्वन्तरि.
मनरूपी उपनेत्राला आपले स्वभावदोष आणि अहं यांची जाणीव झाली, त्या वेळी त्याने जशी कळकळीने प.पू. गुरुदेवांना साद घातली, त्याचप्रमाणे आपणही आपल्यातील शरणागतभाव वाढवूया !
आज २४ डिसेंबर या दिवशी पू. (श्रीमती) लोखंडेआजी यांच्या देहत्यागानंतरचा बारावा दिवस आहे. त्यानिमित्ताने…
‘९.११.२०२४ या दिवशी लक्ष्मण धोंडिबा जुनघरे (वय ८५ वर्षे) यांचे कर्करोगाने निधन झाले. त्यांच्या धाकट्या सुनेला (सौ. अमृता जुनघरे यांना) त्यांची लक्षात आलेली गुणवैशिष्ट्ये, ते रुग्णाईत असतांना आणि त्यांच्या निधनानंतर जाणवलेली सूत्रे येथे दिली आहेत.
गुरुदेवांच्या पालखीवर पुष्पवृष्टी होत असतांना ‘साक्षात् गुरुदेवांनी मला विठ्ठलाच्या रूपात दर्शन दिले आहे’, असे मला जाणवले.
‘प्रत्येक रुग्णाचा त्रास म्हणजे त्यांना स्वतःलाच होणारा त्रास आहे’, असा भाव निर्माण होऊन ते समर्पणभावाने आणि एकाग्रतेने रुग्णावर औषधोपचार करतात.
समजावतांना ‘मलाच समजून घ्यावे’, अशी ‘अपेक्षा’ असते । समजावतांना ‘मला अधिक कळते’, असा अहंभाव असतो ।।
कोणत्याही मार्गाने साधना करणारा साधक असला, तरी त्याच्यासाठी आवश्यक असणारे सर्व प्रकारचे ज्ञान सनातनच्या त्या विषयाच्या ग्रंथात मिळण्याची सोय होईल.