फोंडा, गोवा येथील सनातनच्या आश्रमात रहाणारी कु. अंजली सातनाळकर (वय १८ वर्षे) हिला रामनगर, बेळगाव येथे रहाणारे तिचे बाबा श्री. मीनाप्पा सातनाळकर यांची लक्षात आलेली गुणवैशिष्ट्ये येथे दिली आहेत.
२.५.२०२४ या दिवशी मी वृंदावन (उत्तरप्रदेश) येथे गेले होते. तिथे ७ दिवस ‘भक्तमाल कथा’ होती आणि ९.५.२०२४ या अक्षय्य तृतीयेच्या दिवशी आम्हाला बांके बिहारी भगवान यांचे चरणदर्शन होणार होते.
परात्पर गुरु डॉक्टरांकडे पहातांना मला पुष्कळ चैतन्य आणि तेज जाणवत होते. त्यानंतर मला शांत वाटू लागले.
मी दुचाकीेने प्रवास करतो, आस्थापनात काम करतो किंवा प्रसारासाठी बाहेर जातो, तेव्हा प.पू. गुरुदेव (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले) माझ्या समवेत आहेत’, असे मला जाणवते.
आश्रमातील स्वागतकक्षात ठेवलेल्या श्रीकृष्णाच्या चित्राकडे पाहून ‘श्रीकृष्ण श्वास घेत आहे. तो माझ्यासमोरच उभा असून माझ्याकडे पुष्कळ प्रेमाने पहात आहे’, असे मला जाणवत होते.’
बेंगळुरू येथील कै. (सौ.) सुरेखा केणी यांनी साधनेला केलेला आरंभ आणि उच्च पदावर नोकरी करत असतांना त्यांना आलेल्या अनुभूती येथे देत आहोत.
‘आरंभी मी प्रत्येकाच्या कामात लक्ष घालायचे. प्रत्येकाला विनाकारण सांगत रहायचे. ‘मी म्हणेल, तसेच घडले पाहिजे’, असा माझा अट्टाहास असायचा. मी माझ्या मनाचा आढावा घ्यायला आरंभ केल्यापासून मला शांत वाटत आहे.
‘वाय-फाय’ यंत्रणा चालू होत नव्हती. त्या वेळी देवाने सुचवले, ‘एका साधिकेच्या भ्रमणभाषवरून जोडणी करून पाहूया.’ त्याप्रमाणे जोडणी करताच आंतरजाल जोडणी एकदम गतीने चालू झाली…
परात्पर गुरु डॉक्टर प्रीतीचा सागर आहेत. त्यांनाच ‘साधकांची आध्यात्मिक उन्नती व्हावी’, याची तळमळ अधिक आहे. त्यांचे आचरण सर्व साधकांना आदर्शवत आहे. मला घडलेले त्यांच्यातील गुणांचे दर्शन आणि त्यांच्या संदर्भात आलेल्या अनुभूती यांविषयी येथे दिले आहे.
श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा सिंगबाळ यांनी केलेले मार्गदर्शन आणि प्रेम यांमुळे मन सकारात्मक रहाणे अन् मनात आजारपणाविषयीचे विचार न येणे