सनातनची साधिका कु. मधुरा मोहन चतुर्भुज यांना तीव्र आध्‍यात्मिक त्रास असतांनाही त्‍यांनी साधनेचे प्रयत्न कसे केले ? आणि त्‍यामुळे त्‍यांच्‍यात झालेला पालट येथे देत आहोत.
सुश्री (कु.) कुंदा नेसवणकर यांना जाणवलेली त्‍यांची गुणवैशिष्‍ट्ये आणि आजींच्‍या मृत्‍यूनंतर साधकांना आलेल्‍या अनुभूती येथे दिल्‍या आहेत.
‘मी ‘निर्विचार’ हा नामजप करत असतांना माझे ध्‍यान लागले आणि माझे मन निर्विचार झाले.
‘पू. बाबांची (पू. सत्‍यनारायण तिवारी यांची) प्रकृती ठीक नाही. त्‍यामुळे आम्‍ही (मी, आई (सौ. सविता तिवारी) आणि पू. बाबा यांनी) संगणकीय प्रणालीद्वारे सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचा ‘ब्रह्मोत्‍सव’ पाहिला.
मार्ग पुष्‍कळ खराब असूनही मला कोणत्‍याही प्रकारचा त्रास झाला नाही.
‘मला वयाच्‍या १२ व्‍या वर्षापासून तीव्र स्‍वरूपाचा उष्‍णतेचा त्रास होत होता. त्‍यामुळे मला प्रत्‍येक आठवड्यात ४ – ५ दिवस ‘तोंड येणे, ओठ लाल होणे, अंग गरम होणे, अल्‍प तिखट असलेले पदार्थ खाण्‍यासही त्रास होणे’, अशा स्‍वरूपाचे त्रास होत होते.
‘प्रत्‍येक साधक साक्षात् विष्‍णुस्‍वरूप गुरुमाऊलींच्‍या (परात्‍पर गुरु डॉ. आठवले यांच्‍या) सत्‍संगाची चातकाप्रमाणे वाट पहात असतो. साधक विष्‍णुस्‍वरूप गुरुमाऊलींच्‍या सत्‍संगाला त्‍यांच्‍याविषयी अपार भाव घेऊन जातो आणि त्‍यांचे रूप डोळ्‍यांत साठवून तृप्‍त होतो.
‘३.६.२०२३ या दिवशी चित्रीकरणाच्‍या एका सेवेनिमित्त मी केरी, फोंडा (गोवा) येथील श्री विजयादुर्गादेवीच्‍या मंदिरात गेले होते. याआधीही मी या मंदिरात ४ वेळा गेले होते. तेव्‍हा मला कोणतीही वेगळी अनुभूती आली नव्‍हती.
‘सनातन आश्रम’ हे गुरुदेवांचे (परात्‍पर गुरु डॉ. आठवले यांचे) हृदय असून मी त्‍यात आहे’, असे जाणवून मला पुष्‍कळ कृतज्ञता वाटली.
‘पू. मावशींनी (पू. दर्भेआजींनी) देहत्‍याग केल्‍यानंतर त्‍यांच्‍याकडे पाहून शांत वाटले. त्‍यांच्‍या तोंडवळ्‍यावर पुष्‍कळ समाधान दिसत होते. ‘घरात काही दु:खद प्रसंग घडला आहे’, असे वाटत नव्‍हते.’