परात्‍पर गुरु डॉक्‍टरांनीही मी घरून परत आले; म्‍हणून माझ्‍यासाठी प्रसाद पाठवला आणि माझी विचारपूस केली. काही दिवसांनी मी पूर्वीप्रमाणे नियमित सेवा करू लागले. तेव्‍हा मी आजारातून बरी झाले; म्‍हणून त्‍यांनी मला पुन्‍हा प्रसाद दिला.
सद़्‍गुरु काकांच्‍या कृपेने अर्ध्‍या घंट्यात माझा पाय हलका जाणवून फरक पडला. एका घंट्याने मी हळूहळू उठून आधार घेऊन चालू लागले. ‘हे उपाय म्‍हणजे आपत्‍काळातील एक प्रकारे संजीवनीच आहे’, असे मला वाटत होते.
एकदा नकारात्‍मक स्‍थितीत असलेली एक साधिका त्‍या प्रसाधगृहात गेली. तिने पाहिले की, ‘स्‍वच्‍छतेची सेवा करणार्‍या साधिका भजन म्‍हणत सेवा करत आहेत.’ हे पाहून त्‍या साधिकेची नकारात्‍मकता दूर झाली.
या संदर्भात काल प्रसिद्ध झालेल्‍या लेखात आपण श्री. अभिजित सावंत उपचारांसाठी रुग्‍णालयात असतांना त्‍यांनी अनुभवलेली गुरुकृपा याविषयी पाहिले. आज त्‍यापुढील भाग पाहूया.
संमेलनामध्‍ये विविध विषयांवरील परिसंवाद आयोजित केले होते. याला १०० ते १५० लोक उपस्‍थित असल्‍याचे दिसत होते. दुसरीकडे चित्रपट कलावंत आणि राजकीय नेते यांच्‍या उपस्‍थितीला प्रचंड प्रतिसाद मिळत होता.