‘एका जिल्‍ह्यातील एक साधक सेवा चांगली करायचे; परंतु स्‍वभावदोष आणि अहं यांच्‍या तीव्रतेमुळे अन्‍य साधकांनी सांगितलेल्‍या चुका त्‍यांना स्‍वीकारता यायच्‍या नाहीत. ‘अन्‍य साधकांनीच प्रयत्न करायला हवेत’, असे त्‍यांना वाटायचे.
उत्तरदायी साधकांनी सत्‍संगात त्‍या साधकाला स्‍वभावदोष आणि अहं यांच्‍या पैलूंची जाणीव करून दिली. त्‍यानंतर त्‍यांच्‍या लक्षात आले की, ‘मी इतरांकडे बहिर्मुखतेने न पहाता साधना करून स्‍वतःमध्‍येच पालट करायचे आहेत.’ ही जाणीव निर्माण होऊन प्रयत्न करू लागल्‍यावर त्‍यांना चुकाची खंत वाटू लागली.
हे उदाहरण लक्षात ठेवून उत्तरदायी साधकांनी ‘चांगली सेवा करणार्‍या साधकांचे व्‍यष्‍टी साधनेचे प्रयत्नही होत आहेत ना ?’, याकडे लक्ष द्यावे.’
– सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले (३.६.२०२३)
भगवंताचे मानवी जीवनातील अद्वितीय महत्त्व !
‘मरणाचे स्मरण असावे’, ते कशासाठी ?
रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमात आल्यावर सेवेच्या माध्यमातून स्वतःत पालट करणारा चेन्नई येथील श्री. हिमनीश बालाजी कोल्ला !
पू. भगवंत मेनरायकाका (वय ८५ वर्षे) यांच्‍या सेवेसाठी गेल्यावर लक्षात आलेली सूत्रे आणि आलेली अनुभूती
‘सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे ‘वयाच्या ८० व्या वर्षी भक्तीयोगाची साधना चालू झाली’, हे उद्गार आणि त्याचा पू. संदीप आळशी यांनी सांगितलेला गर्भितार्थ !’, या लेखाच्या संदर्भात मिळालेले सूक्ष्म स्तरीय ज्ञान आणि आलेली अनुभूती
गुरुदेवांची कृपावृष्टी !