अन्नपूर्णा कक्षातील साहित्य व्यवस्थित आवरून झोपावे. सकाळी पसारा नसल्याने किडे, किटाणू आणि उंदीर हेही रात्री तेथे फिरकत नाहीत. रात्रीच्या वेळी खरकटी भांडी तशीच ठेवल्यास अनिष्ट शक्ती ते खरकटे अन्न ग्रहण करतात. त्यातून अन्नपूर्णाकक्ष आणि ती भांडी दोन्हीही दूषित होतात.
घराला पारोसे ठेवू नये. पारोशा (न झाडलेल्या) घरात अग्नि प्रज्वलित करू नये आणि पूजाही करू नये. हिंदूंकडून कोणत्या चुका कुठे होत आहेत, ते तुमच्या लक्षात येते ना ? आपले घर मंदिरासारखे पवित्र का रहात नाही, हेही आता तुमच्या लक्षात येते ना ?
प्रसाद बनवणार्‍या पितळ्याचे भांडे घासण्यासाठी पुष्कळ कष्ट घ्यावे लागतात. त्यामुळे आपण सध्या कर्करोगासह अनेक रोगांना निमंत्रण देणार्‍या ‘नॉनस्टिक’ आणि ‘ॲल्युमिनियम’च्या भांड्यांचा वापर करू लागलो.
५० वर्षांपूर्वी वापरण्यात येणाऱ्या पितळ, कांस्य, माती किंवा तांबे यांच्या भांड्यांची जागा आता स्टील, तसेच चिनी मातीची भांडी (बोन चायना) यांनी घेतलेली असणे अन् यातूनच भारतियांना रोग जडणे
जगन्नाथपुरी येथील हिंदुपिठात मातीच्या भांड्यांत आणि लाकडाच्या चुलीवरच महाप्रसाद बनवला जाणे अन् महाप्रसादाची अद्भुत चव म्हणजे तेथील चैतन्याचाच प्रभाव !
अन्नपूर्णाकक्षातील कपाटे आणि भांडी विनावापर पडून राहून खराब होत असल्याने ती कचरापेटीत टाकून द्यावी लागणे
आपत्काळात देवतेला कसे प्रसन्न करावे ?
अन्नपूर्णाकक्षात प्रसाद बनवण्यासाठीचा पहिला आणि महत्त्वाचा घटक आहे, तो म्हणजे ‘अग्नि’ ! अग्निदेवाप्रती कृतज्ञताभाव कसा असला पाहिजे. आज मी अन्नपूर्णा कक्षातीलच महत्त्वपूर्ण घटक असणाऱ्या प्रसाद (स्वयंपाक) बनवण्यासाठी उपयोगात आणणाऱ्या भांड्यांविषयीचे विवेचन या लेखाद्वारे करणार आहे.
सध्या धर्माचरण नसणे, आळशीपणा, ‘खाद्यपदार्थ वाया जाऊ नयेत’, अशी मानसिकता नसणे, तसेच ‘पवित्रते’विषयी काहीही ठाऊक नसणे यांमुळे लोक उष्ट्या अन्नपदार्थांच्या दृष्टीने काळजीच घेत नाहीत.
मी जे तुम्हाला सांगत आहे, ते स्वतःही आचरणात आणत आहे. कोणतीही कृती आपण स्वतः करून मग इतरांना सांगितल्यास लोक ती सहजतेने करतात आणि त्यांना त्याचा लाभही होतो.’ – पू. तनुजा ठाकूर