बेडेकरकाका दैनिक ‘सनातन प्रभात’च्‍या रत्नागिरी आवृत्तीच्‍या कार्याचे पहिल्‍या अंकापासून आधारस्‍तंभ होते आणि आमचेही आधार होते. ‘अलीकडच्‍या काळातील ‘त्‍यांचे प्रेमाने बोलणे, परिस्‍थिती स्‍वीकारणे’, या गोष्‍टी पाहिल्‍यास ‘त्‍यांची आध्‍यात्मिक उन्‍नती झाली आहे’, असेे मला जाणवले.’
कै. मोहन बेडेकर यांची साधकांना लक्षात आलेली गुणवैशिष्ट्ये पुढील लेखात दिली आहेत.
‘सनातन प्रभात’साठी काकांनी केवळ त्‍यांच्‍या वास्‍तूचा त्‍याग केला नाही, तर जिल्‍ह्यात ‘सनातन प्रभात’च्‍या कार्याचा विस्‍तार होण्‍यासाठीही प्रयत्न केले. दैनिकासाठी करावयाच्‍या दैनंदिन कार्यामध्‍ये सहभाग घेऊन त्‍यांनी हे धर्मकार्य केले. त्‍यांचे हे कार्य म्‍हणजे जणू द्वितपपूर्तीच !
‘मी एकदा संस्‍कृतीला म्‍हणाले, ‘‘तुला सर्व कामे यायला पाहिजेत.’’ कोरोना महामारीमुळे लागू झालेल्‍या दळणवळण बंदीच्‍या काळात ती नवीन कामे शिकली. तिच्‍यात नवीन पदार्थ करून पहाण्‍याची आवडही निर्माण झाली.
८.४.२०२३ या दिवशी रत्नागिरी येथील मोहन बेडेकर यांचे निधन झाले. १९.४.२०२३ या दिवशी त्‍यांच्‍या निधनानंतरचा बारावा दिवस आहे. त्‍यानिमित्त त्‍यांच्‍या मुलाला त्‍यांच्‍या संदर्भात जाणवलेली सूत्रे पुढे दिली आहेत.
‘एक साधकाला काही कारणांमुळे घरी जावे लागले होते. त्‍याविषयी मला काहीच ठाऊक नव्‍हते. अचानक एक दिवस त्‍याच्‍याशी फोनवर संपर्क झाला. तेव्‍हा बोलतांना तो मला म्‍हणाला, ‘‘गुरूंनी मला काय दिले ? मी तर आज पुष्‍कळ कष्‍ट भोगत आहे.’’ त्‍याचे बोलणे ऐकल्‍यावर मला जाणीव झाली, ‘गुरु ऐहिकातील काहीच देत नसतात.