श्रीमती छाया मिराशी यांना रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमातील ध्यानमंदिरात आलेल्या अनुभूती

‘मी १९.१.२०२४ ते २१.१.२०२४ या कालावधीत रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमात झालेल्या ‘मराठी सत्संगसेवक शिबिरा’त सहभागी झाले होते. तेव्हा आश्रमातील ध्यानमंदिरात नामजप करण्यासाठी बसले असतांना मला आलेल्या अनुभूती येथे दिल्या आहेत.

१. मी नामजप करत असतांना माझा नामजप एकाग्रतेने होत होता. त्या वेळी मला सूक्ष्मातून काही चेहरे दिसले; पण मला त्यांची भीती वाटली नाही.

२. आरतीच्या वेळी शंखनाद चालू झाल्यावर ‘माझे मन, बुद्धी, चित्त आणि देह यांवरील आवरण वर्तुळाकार स्पंदनांनी नष्ट होत आहे’, असे मला जाणवले.

३. श्रीकृष्ण आणि सद्गुरूंची आरती चालू असतांना मी तेथे असूनही मला ती ऐकू आली नाही. माझे मन शांत होते. आरती झाल्यावर मी डोळे उघडले. तेव्हा कपाळाच्या उजव्या बाजूला थोडा जडपणा जाणवला.’

– श्रीमती छाया मिराशी (वय ६७ वर्षे), पुणे (२१.१.२०२४)

सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे ‘सूक्ष्म’. साधनेत प्रगती केलेल्या काही व्यक्तींना या ‘सूक्ष्म’ संवेदना जाणवतात. या ‘सूक्ष्मा’च्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.

सूक्ष्मातील दिसणे, ऐकू येणे इत्यादी (पंच सूक्ष्मज्ञानेंद्रियांनी ज्ञानप्राप्ती होणे) : काही साधकांची अंतर्दृष्टी जागृत होते, म्हणजे त्यांना डोळ्यांना न दिसणारे दिसते, तर काही जणांना सूक्ष्मातील नाद किंवा शब्द ऐकू येतात.