‘मार्च २०२३ मध्ये सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले रहात असलेल्या खोलीच्या वरच्या मजल्यावर बांधकामाची दुरुस्तीची सेवा चालू होती. तेथे लादी बसवणे, भिंतींना छिन्नीने ठोकून छिद्र करणे यांसारखी मोठा आवाज करणारी कामे चालू होती. त्या काळात सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना खूप थकवा असल्यामुळे त्यांचा दिवसाही विश्रांतीचा काळ अधिक होता. असे असले तरी, सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांनी कधीच ‘आता मी झोपत आहे. कामगारांना काम नंतर करण्यास सांगा’, असे सांगितले नाही. त्या आवाजातच ते झोपत होते.’
– सेवेतील साधक (६.४.२०२३)
शारीरिक, मानसिक, बौद्धिक आणि आध्यात्मिक या स्तरांवरील कार्य
देव, ऋषिमुनी आणि संत यातील सूक्ष्म भेद !
ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांना काही प्रश्नांची उत्तरे देता न येण्यामागील कारणे, त्यांना येत असलेली मर्यादा आणि ती दूर होण्यासाठी त्यांनी करावयाची साधना !
साधिकेने जीवनाचे सार्थक करण्याच्या प्रक्रियेत अनुभवलेले भक्तीसत्संगांचे अमूल्य योगदान ! 
‘राग येणे’ या स्वभावदोषाच्या संदर्भात श्री. अशोक लिमकर यांचे झालेले चिंतन
मूर्खपणाची कमाल करणारे धर्मद्रोही म्हणजेच ‘बुद्धीप्रामाण्यवादी’ !