गुरुदेवांच्या (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांच्या) ब्रह्मोत्सवाच्या वेळी निसर्गातील प्रत्येक सजीव-निर्जीव गोष्टीकडे बघून मला प्रसन्नता वाटत होती. ‘जणूकाही त्यासुद्धा गुरुदेवांच्या दर्शनासाठी आतुर झाल्या आहेत’, असे मला जाणवले.
‘आश्रम पुष्कळ चांगला आहे. आश्रम स्वच्छता आणि आध्यात्मिक ऊर्जेने भरपूर भरलेला आहे. मला येथे पुष्कळ काही शिकायला मिळाले आणि समजले. हा आश्रम व्यक्तीचे संपूर्ण जीवन पालटू शकतो.’…….
गुरुदेव उत्सवस्थळी येण्यापूर्वी वातावरणामध्ये पुष्कळ उष्णता जाणवत होती. जसे गुरुदेवांचे पटांगणावर आगमन झाले, तसा वातावरणातील गारवा वाढू लागला…
गुरुपौर्णिमेच्या वेळी ‘सर्वच गुरूंना समर्पित केले आहे’ या भावाने सेवा केल्याने ८ वर्षांपासून कानाच्या पडद्याला असणारे छिद्र बरे होणे
‘गुरुमाऊली, तुमच्‍या कृपेमुळे मला ही सेवा करण्‍याची संधी मिळाली आणि तुम्‍हीच ती सेवा माझ्‍याकडून करून घेतलीत, त्‍यासाठी मी तुमच्‍या चरणी कोटीशः कृतज्ञ आहे.’
शारीरिक व्‍याधी आणि पतीचे निधन यांमुळे निराशा येणे अन् सनातन संस्‍थेच्‍या सत्‍संगाला उपस्‍थित राहू लागल्‍यानंतर हळूहळू मानसिक बळ मिळून सामान्‍य जीवन जगण्‍यास साहाय्‍य होणे…..
आज मी शिवाचेे चित्र बघतांना ‘महादेव’ अशी हाक न मारता ‘परम पूज्‍य’ अशी हाक मारली. तेव्‍हा ‘गुरु हे देवापेक्षा श्रेष्‍ठ आहेत’, असे मला वाटले. तरीही त्‍या दोघांमध्‍ये काहीच भेद नाही. दोघेही मला एकमेकांकडे घेऊन जातात. परम पूज्‍य, मला शिवलोकातही तुम्‍हीच भेटणार आहात; म्‍हणून मला आता कसलीच भीती वाटत नाही.
‘आश्रम पाहून आणि सर्व कार्य जाणून घेतल्‍यावर मनाला शांती जाणवली अन् एक सकारात्‍मक ऊर्जा स्‍वतःला मिळत आहे’, असे मला जाणवले….
गुरुपौर्णिमेच्या ३ – ४ दिवस आधीपासूनच ‘या वेळची गुरुपौर्णिमा वेगळी असणार’, असा विचार येणे आणि सेवा आढाव्‍याच्‍या वेळी गुरुपादुका पूजनाचा भावप्रयोग घेणे अन् प्रत्‍यक्षातही गुरुपौर्णिमेच्या दिवशी गुरुचरणांच्‍या पूजनाचा सोहळा पहायला मिळणे
गुरुपौर्णिमेच्या प्रसारासाठी सेवेला गेल्‍यावर दुखणारा पाय गुरुकृपेने बरा होणे आणि सेवेतून आनंद मिळणे