‘सातारा येथील साधिका सौ. वैशाली अमित घाडगे यांचा गुरुदेवांप्रती (परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्याप्रती) असलेला भाव आणि गुरुकृपा यांमुळे त्यांना विविध अनुभूती आल्या.
‘मला रामनाथी (गोवा) येथील आश्रमात यायचे होते. तेव्हा ‘जोधपूरहून भाग्यनगरमार्गे गोवा’, असा विमानमार्ग होता. त्या वेळी हवामान अतिशय प्रतिकूल होते. पावसामुळे विमानाच्या उड्डाणाला विलंब झाला.
‘रथामध्ये आरूढ झालेले सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे स्मरण करतांना ते सतत साधकांसमवेत आहेत’, असे जाणवणे
परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांनी साधिकेला स्वप्नामध्ये विविध रूपांत दर्शन देणे
सराव आणि सेवा यांमुळे विश्रांती घेता न येऊनही चैतन्यामुळे थकवा न येणे
‘१२ ते १५.९.२०२२ या कालावधीत रामनाथी, गोवा येथील सनातन संस्‍थेच्‍या आश्रमात एक शिबिर’ झाले. १३.९.२०२२ या दिवशी आमचा गट गोलाकार बसून प्रसंगाचा सराव करत असतांना एक लहान तपकिरी रंगाचे फुलपाखरू गोलाच्‍या मध्‍यभागी येऊन बसले.
११.९.२०२१ या दिवशी गुरुदेवांचे (परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांचे) स्मरण करतांना मला त्‍यांच्‍या नारायण स्‍वरूपाचे दर्शन झाले. ते स्‍वरूप पुष्‍कळ विराट आणि प्रकाशमान होते. तेव्हा मला त्या रूपाला पाहून आपोआप एक कविता स्‍फुरली.
‘१.२.२०२३ ते ५.२.२०२३ या कालावधीत रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्‍या आश्रमात एक शिबिर झाले. त्या वेळी सौ. किशोरी मेणकर यांना आलेल्या अनुभूती येथे दिल्‍या आहेत.
‘शिबिरात ‘प्रोजेक्‍टर’च्‍या साहाय्‍याने सेवा करतांना असे वाटत होते की, ती निर्जीव वस्‍तू नसून सजीवच आहे. सेवा चालू असतांना प्रोजेक्‍टर आणि मी अशा आम्‍हा दोघांत संवाद होत होता. सेवेत तोच मला मार्गदर्शन करत होता.
‘सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या कृपेने माझ्‍या लक्षात आले, ‘मी पूर्णवेळ साधना करू शकत नाही; पण उपलब्‍ध वेळेनुसार साधना करण्याची मला संधी आहे.