एकदा मी हात चोळत असतांना माझ्या दोन्ही हातांचे तळवे आकाशाच्या दिशेने झाले आणि त्या वेळी ऊर्जेचा मोठा स्रोत हातांच्या बोटांच्या माध्यमातून माझ्या शरिरात जात होता आणि मला पुष्कळ संवेदना जाणवत होत्या.
मला नामजप करतांना अकस्मात् माझ्या भोवती गुलाबी रंगाचे वातावरण निर्माण झाल्याचे जाणवले. काही वेळाने मला माझ्या कमरेच्या वरील भागात परात्पर गुरु डॉक्टरांचे अस्तित्व जाणवत होते.
आश्रमात पुष्कळ शांत आणि उत्साही वाटत होते. आश्रमातील स्वच्छता आणि शांत वातावरण, यांमुळे माझे मन एकदम उत्साही झाले. आश्रमाला भेट दिल्यावर मी ज्यांची कल्पना केली नव्हती, अशा अनेक गोष्टी शिकायला मिळाल्या.
भगवान श्रीकृष्ण आणि परात्पर गुरु डॉक्टर, आपल्या कृपाशीर्वादाने माझा नामजप पुष्कळ वेळ होत आहे.
आषाढी एकादशी या दिवशी सायंकाळी ७.१० वाजता मी प्रतिसप्ताहाप्रमाणे श्री वैभवलक्ष्मीसमोर दिवा प्रज्वलित केला आणि देवीला हळदी-कुंकू वाहून नमस्कार केला. त्या वेळी देवीच्या प्रतिमेवर वाहिलेल्या हळदी-कुंकवामध्ये ‘ॐ’चा आकार दिसत असल्याचे माझ्या लक्षात आले.