सूर्यप्रकाशाचे अस्तित्व पुष्कळ प्रमाणात असल्याने ईशान्य दिशेला ईश्वरी चैतन्य अधिक प्रमाणात असते. त्यामुळे ईशान्येकडील क्षितिजाकडे पाहून हलकेपणा जाणवतो.
मला काकांच्या लिंगदेहाच्या समवेत प.पू. गुरुदेवांचे अस्तित्व जाणवत होते. त्या वेळी प.पू. गुरुदेव काकांना म्हणाले, ‘बेडेकर तुम्ही जिंकलात ! आता पुढे जायचे.’
भाविकांचा भाव आणि त्यांची आवश्यकता यांनुसार श्री रामलल्लाच्या मूर्तीच्या विविध कुंडलिनी नाड्या विविध वेळी जागृत होतात.
‘अयोध्येत १६.१.२०२४ या दिवसापासून श्रीरामलल्लाच्या मूर्तीच्या प्राणप्रतिष्ठा विधीस प्रारंभ झाला होता. १८.१.२०२४ या दिवशी श्रीरामलल्लाची मूर्ती श्रीराममंदिरातील गर्भगृहात स्थापित करण्यात आली. श्रीरामाच्या कृपेमुळे मला या मूर्तीचे सूक्ष्म परीक्षण करता आले. ते पुढे दिले आहे. १. श्रीरामलल्लाची मूर्ती कमळाच्या आकाराच्या शिळेवर उभी आहे. तेथे मला सूक्ष्मातून एक मोठे दैवी कमळ दिसले आणि ‘त्यात प्रत्यक्ष श्रीराम उभा … Read more
भगवंताशी अंशात्मकरित्या एकरूप झाल्यामुळे श्री रामलल्लाचे शिल्प घडवत असतांना मूर्तीकार श्री. अरुण योगीराज यांनी काही क्षण सायुज्य मुक्तीची अनुभूती घेतली.
शिवधनुष्य भंग करून सीतेशी स्वयंवर केल्यावर श्रीरामामधील शक्ती जागृत झाली आणि त्याच्याकडून श्रीविष्णूच्या तत्त्व लहरींसहित रामतत्त्वयुक्त अन् सीतामय झालेल्या दैवी शक्तीचे प्रक्षेपण वाढले.
काही साधकांना ईश्वराकडून विविध विषयांवर ज्ञान मिळते आणि ते ज्ञान दैनिक ‘सनातन प्रभात’मध्ये प्रकाशित केले जाते, तसेच अध्यात्माविषयी संतांनी केलेले मार्गदर्शनही त्यात प्रकाशित केले जाते. त्यामुळे असे होते.
‘३.३.२०२४ या दिवशी पहाटे ४.३० वाजता मूळ कर्नाटकातील आणि सध्‍या नागेशी, गोवा येथे रहाणारे सनातनचे साधक राघवेंद्र माणगावकर यांचे अल्‍पशा आजाराने निधन झाले. त्‍यांचा मृत्‍यू आणि मृत्‍यूत्तर प्रवास यांचे श्री गुरुकृपेने माझ्‍याकडून झालेले सूक्ष्म परीक्षण येथे दिले आहे.
परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्या कृपेमुळे श्रीचित्‌शक्ति (सौ.) अंजली मुकुल गाडगीळ यांचे सूक्ष्म जगताविषयीचे अनुभव या लेखमालिकेतून आपण पहात आहोत. ९ मार्च या दिवशी या लेखमालेतील काही भाग पाहिला, आज अंतिम भाग १८ पाहूया.
अयोध्येत होणार्‍या श्री रामलल्लाच्या मूर्तीच्या प्राणप्रतिष्ठेच्या सोहळ्यानिमित्त त्या देवळात श्रीरामाचा सामूहिक आणि भावपूर्ण नामजप केला गेल्यामुळे देवळातील सूक्ष्म अंधार न्यून होऊन चैतन्य वाढणे.