‘साधनेचे प्रयत्न करतांना मनातील विचारांमुळे चित्त स्‍थिर होत नाही. ते स्‍थिर होण्‍यासाठी गुरुचरणी (सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्‍या चरणी) प्रार्थना करतांना सुचलेल्‍या ओळी येथे दिल्‍या आहेत.
ऐसी कैसी माझी मती ।
एकाग्रता साधे न चित्ती ॥ १ ॥
मनाची घागर होईना रीती ।
प्रयत्नांची पराकाष्‍ठा करावी किती ॥ २ ॥
अंती शरणागत मी तव चरणी ।
गुरुराया (टीप), आपणच द्यावी मज साधनेत गती’ ॥ ३ ॥
टीप : सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले
– सौ. स्‍वाती संदीप शिंदे (आध्‍यात्मिक पातळी ६५ टक्‍के), सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (१९.१०.२०२२)
हिंदूंनो, गाेदानापेक्षा ‘गोरक्षण’ महत्त्वाचे आहे !
आठ प्रकारच्या सुखांत न गुरफटता परमात्म-सुखात निमग्न होणाराच धन्य असणे
इंद्रियनिग्रह
गुरु कसा असावा ?
हिंदु धर्मातील विविध देवीदेवता आणि विविध उपासनापद्धत यांमुळे हिंदूंच्या एकात्मतेत अडसर निर्माण होतो का ?
विनोबा भावे यांच्‍या ‘गीता प्रवचना’तील ‘गुणोत्कर्ष आणि गुणविस्तार’