मी २ – ३ वेळा कैमलआजींचा उल्लेख ‘पू. कैमलआजी’ असा केला होता, तसेच आजींनी देहत्‍याग केल्‍यावर ‘त्‍यांनी संतपद प्राप्‍त केले आहे’, असे मला वाटले. ‘ही पू. आजींच्या संतत्‍वाबद्दल मला मिळालेली पूर्वसूचना होती’, असे मला वाटले.’
‘बाबांनी परात्पर गुरु डॉक्टरांच्या सांगण्यानुसार ‘आई’ ऐवजी रामनाम घेण्यास आरंभ केला. तेव्हा त्यांच्या वेदनांमध्ये काही पालट जाणवला नाही; परंतु ‘त्यांना वेदना सहन करण्याची शक्ती रामनामाद्वारे मिळत होती’, असे मला जाणवले.’
पू. आजींना नमस्कार करतांना ‘गुरुदेवांची (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांची) भेट होत आहे’, असे मला वाटले आणि माझा भाव पुष्कळ जागृत झाला.
पू. आजींनी रुग्णाईत असूनही स्वतःहून आसंदीतून उठून उभे राहून साधकाला प्रेमाने एक भेटवस्तू देणे आणि साधकाला पू. आजींच्या सहवासातील निरपेक्ष प्रेम आणि तेथील आनंदी वातावरण यांमुळे ‘तेथून निघावे’असे न वाटणे
‘१७.७.२०२४ या दिवशी मला परात्पर गुरुदेवांनी (परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांनी) पू. (श्रीमती) उषा कुलकर्णी (सनातनच्या ११० व्या (व्यष्टी) संत, वय ८२ वर्षे) यांना देण्यासाठी प्रसाद दिला होता. तो प्रसाद घेऊन मी त्यांच्या घरी गेलो होतो. तेव्हा माझे त्यांच्याशी झालेले संभाषण पुढे दिले आहे.
पू. आजींच्या खोलीतील वातावरण आणि बाहेरील वातावरण यांत पुष्कळ भेद जाणवला. पू. आजींच्या खोलीत प्रवेश करतांना ‘मी एका पोकळीत जात आहे’, असे मला जाणवले.
मी वैद्यकीय उपचार आणि नामजपादी उपाय करण्यासाठी रामनाथी, गोवा येथील सनातनच्या आश्रमात आले होते. तेव्हा गुरुकृपेने मला सनातनचे पहिले बालसंत पू. भार्गवराम प्रभु यांचा सत्संग लाभला. त्या वेळी पू. भार्गवराम यांच्याकडून मला शिकायला मिळालेली सूत्रे आणि आलेल्या अनुभूती येथे दिल्या आहेत.
साधकाच्या अंतर्मनातून कृतज्ञता व्यक्त झाली पाहिजे. ‘हे भगवंता, ही सेवा तुझ्या कृपेने झाली. अज्ञानी आणि असमर्थ अशा माझ्याकडून तूच ही सेवा करवून घेऊन मला आनंद दिलास.’
७.७.२०२४ या दिवसापासून पू. दातेआजी (पू. (श्रीमती) निर्मला दाते (सनातनच्या ४८ व्या संत, वय ९१ वर्षे) रुग्णाईत आहेत. तेव्हापासून पू. आजींची शुद्ध हरपली आहे. असे असूनही ‘त्या सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांच्या अनुसंधानात आहेत.
