१. भोगांकडे पहाण्याची साधकाची वृत्ती कशी असावी ?
‘आनंदरस हा विषयाकडेही नेतो, तसेच ब्रह्माकडेही नेतो. ग्रासोग्रासी खाद्यपदार्थ निर्माण करणारा आठवू लागला, तर अन्नरसातून ब्रह्मानंद प्रवाहित होतो. पदार्थातील मसाल्यांची गोडी वाढून जिव्हालौल्य (लालसा) निर्माण झाले, तर विषयरस वाढेल. विषय वैषेयिक भावना वाढवून अध्यात्मापासून परावृत्त करतात. उलट अन्नरसातून ब्रह्मानंदगोडी निर्माण झाली, तर विषयरसांचेही परिवर्तन होऊन ‘विषयानंद’ हाच ‘ब्रह्मानंद’ होईल. प्रत्येक भोगाकडे पहाण्याची साधकाची वृत्ती ही अशी असावी लागते.
२. विषयानंदाचा हेतू आणि त्याचे प्रमाण ब्रह्मानंदगोडीवरच आधारित झाल्यास साधनगोडी वाढणे
विषयानंदाचा हेतू आणि त्याचे प्रमाण ब्रह्मानंदगोडीवरच आधारित झाले की, विषयाविषयी उदासीनता येते आणि विषय भोगूनही साधनगोडी वाढीला लागते. हीच सद्गुरु उपदेशित साधकाची साधनगोडी.’
– स्वामी विद्यानंद (साभार : ग्रंथ ‘चिंतनधारा’)
देव, ऋषिमुनी आणि संत यातील सूक्ष्म भेद !
ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांना काही प्रश्नांची उत्तरे देता न येण्यामागील कारणे, त्यांना येत असलेली मर्यादा आणि ती दूर होण्यासाठी त्यांनी करावयाची साधना !
साधिकेने जीवनाचे सार्थक करण्याच्या प्रक्रियेत अनुभवलेले भक्तीसत्संगांचे अमूल्य योगदान ! 
‘राग येणे’ या स्वभावदोषाच्या संदर्भात श्री. अशोक लिमकर यांचे झालेले चिंतन
जीवनाचा उद्देश
योगतज्ञ प.पू. दादाजी वैशंपायन यांची अनमोल शिकवण