सूक्ष्म ज्ञानप्राप्तकर्ता श्री. निषाद देशमुख यांना स्वतःमध्ये जाणवलेले आध्यात्मिक पालट !

१. स्वतःकडून इतरांसाठीही प्रार्थना होणे

१ अ. स्वतःकडून तिन्ही ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांसाठी प्रार्थना होणे : ‘जुलै २०२३ मधील गुरुपौर्णिमेनंतर मी कुठल्याही देवळात गेल्यावर अधूनमधून माझ्याकडून आम्हा तिन्ही ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांसाठी (सुश्री मधुरा भोसले (आध्यात्मिक पातळी ६५ टक्के), श्री. राम होनप आणि मी) पुढे दिल्याप्रमाणे प्रार्थना होऊ लागली.

१. ‘हे देवा, आम्हा सनातनच्या ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांना ज्ञानप्राप्तीच्या सेवेसाठी प्राणशक्ती मिळू दे.’

२. ‘हे देवा, आम्हा सनातनच्या ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांभोवती तुझ्या चैतन्याचे संरक्षककवच निर्माण होऊ दे. अनिष्ट शक्ती आमच्यावर सूक्ष्मातून करत असलेल्या आक्रमणांचा परिणाम समूळ नष्ट होऊ दे.’

३. ‘हे देवा, आम्हा सनातनच्या ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांना यज्ञ किंवा कुठलेही विशेष कार्यक्रम यांचे निर्विघ्नपणे सूक्ष्म परीक्षण करता येऊ दे.’

४. ‘हे देवा, आम्हा तिन्ही ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांच्या सेवेत येणारे ‘शारीरिक, मानसिक आणि आध्यात्मिक’, असे सर्व प्रकारचे अडथळे दूर होऊ देत.’

माझ्याकडून अशा प्रार्थना कुटुंबातील सदस्यांसाठीही कधी उत्स्फूर्तपणे होत नाहीत. केवळ आई गंभीर रुग्णाईत असतांना माझ्याकडून काही वेळा तिच्यासाठी प्रार्थना झाल्या; पण नंतर झाल्या नाहीत.

१ आ. ‘स्वतःचा आध्यात्मिक त्रास वाढू नये’, यासाठी काही दिवस इतरांसाठी प्रार्थना न करणे; पण नंतर पुन्हा आपोआप प्रार्थना केल्या जाणे : माझ्याकडून अशा प्रार्थना होऊ लागल्यावर ‘समष्टी प्रार्थनांमुळे माझ्या आध्यात्मिक त्रासात वाढ होईल’, असे मला वाटले; म्हणून मी साधारणपणे १५ – २० दिवस प्रयत्नपूर्वक अशा प्रार्थना करणे टाळत होतो; पण असे केल्यामुळे मला प्रार्थना करण्याचे समाधान मिळत नव्हते. त्यामुळे १५ – २० दिवसानंतर मी पुन्हा माझ्याकडून उत्स्फूर्तपणे ज्या प्रार्थना होत होत्या, त्या करू लागलो.

वरील पालटांविषयी मी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना विचारले, तेव्हा त्यांनी ‘हा चांगला पालट आहे’, असे मला सांगितले.

२. जुलै २०२३ च्या गुरुपौर्णिमेनंतर सोपे आणि संक्षिप्त ज्ञान मिळणे

अ. जुलै २०२३ मधील गुरुपौर्णिमेपूर्वी मला मिळत असलेले ज्ञान सर्वसामान्य वाचकाला कळण्यास कठीण असायचे. आता मला सोपे आणि संक्षिप्त स्वरूपात ज्ञान मिळत आहे.

आ. आधी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना मला ज्ञान सोपे करून लिहिण्याविषयी सांगावे लागायचे. आता मी ज्ञान सोपे करून लिहितो; पण त्यामुळे सुश्री (कु.) मधुरा भोसले आणि श्री. राम होनप यांच्या तुलनेत माझ्या ज्ञानाच्या धारिका मोठ्या होतात.

इ. आधी माझ्या ज्ञानात १० – १२ वाक्यांचा एक परिच्छेद असायचा. जुलै २०२३ नंतर ५ – ६ किंवा त्याहून अल्प वाक्यांचा परिच्छेद होत आहे.

३. ऑक्टोबर २०२३ मध्ये रामनाथी आश्रमात झालेल्या ‘दशमहाविद्या’ यागानंतर जाणवलेले पालट !

ऑक्टोबर २०२३ मध्ये महर्षींच्या मार्गदर्शनानुसार रामनाथी येथील आश्रमात घटस्थापना ते दसर्‍यापर्यंतचे १० दिवस देवीच्या दशमहाविद्या रूपांसाठी याग करण्यात आले. त्यानंतर जाणवलेले पालट येथे दिले आहेत.

३ अ. मन शांत होऊन देहात गारवा जाणवणे, त्यामुळे देहात उष्णता जाणवूनही मनाला समाधान वाटणे : या यागानंतर मला ‘मनाला शांत वाटणे आणि देहाच्या आत गारवा जाणवणे’, असे अनुभवता येत आहे. माझी प्रकृती उष्ण असल्यामुळे मला थंडीच्या दिवसातही मला देहाच्या आत उष्णता जाणवून उष्णतेचा त्रास व्हायचा. मला आताही कधी-कधी उष्णता जाणवते; पण देहाच्या आत असलेल्या गारव्यामुळे मनाला समाधानाची एक वेगळीच अनुभूती येते.

३ आ. बोलण्याचे प्रमाण उणावणे : अलीकडे काही दिवसांत माझ्या बोलण्याचे प्रमाणाही उणावले आहे. तसे मला इतर साधकांनीही सांगितले. मी या संदर्भात सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना विचारल्यावर त्यांनी ‘बर्हिमुख वृत्ती न्यून होऊन वृत्ती अंतर्मुख झाल्यामुळे, असे पालट जाणवत आहेत’, असे मला सांगितले.

४. कृतज्ञता

‘गुरुकृपेने माझ्यात होत असलेले पालट मला अनुभवता आले आणि त्या पालटांचे लिखाणही करता आले’, यासाठी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या चरणी कोटीशः कृतज्ञता !’

– श्री. निषाद देशमुख (आध्यात्मिक पातळी ६३ टक्के), सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (३१.१.२०२४)