न स्‍वल्‍पमप्‍यध्‍यवसायभीरोः करोति विज्ञाननिधिर्गुणं हि ।
अन्‍धस्‍य किं हस्‍ततलस्‍थितोऽपि प्रकाशयत्‍यर्थमिह प्रदीपः ॥
– हितोपदेश, मित्रलाभ, सुभाषित १६५
अर्थ : एखादा माणूस महापंडित (विज्ञाननिधी) असला, तरी तो निश्‍चयापासून ढळलेल्‍या माणसाला यत्‍किंचितही लाभ करून देऊ शकत नाही. आंधळ्‍या माणसाच्‍या तळहातावर ठेवलेला दिवासुद्धा त्‍या आंधळ्‍याला कोणतीही वस्‍तू दाखवू शकत नाही. वस्‍तू दिसण्‍यासाठी डोळा आणि दिवा दोन्‍ही लागतात. एकाने भागत नाही. त्‍याचप्रमाणे शिकण्‍यासाठी इच्‍छा आणि गुरु दोन्‍ही लागतात. एकाने भागत नाही.
नऊ प्रकारच्या लोकांशी शत्रुत्व करू नये !
एका देवतेची पूजा, ही व्यष्टी साधना, तर धर्मकार्यासाठी अनेक देवतांची पूजा, ही समष्टी साधना !
‘ज्या आत्म्यात परिवर्तन होत नाही, तो परमात्याचा अंश मी आहे’, असे चिंतन करणारा साधक बंधनातून मुक्त होणे