काव्यपुष्पांची ओंजळ करते तुझ्याच चरणी रिती ।

किती किती देशील देवा घेऊ कसे दोन हाती ।
उदारता पाहूनी तुझी घेण्या दोन हात अपुरे पडती ।। १ ।।

दिलेस ना राणा सामर्थ्य (टीप) ते मी स्वीकारले ।
आविर्भाव हे तुझ्या स्मितहास्यांचे मलाही कळले ।। २ ।।

शस्त्राची ही धार साहण्या (टीप १) दिलीस तू सहनशीलता  ।
मौनाचे काय सामर्थ्य कळण्या दिलीस ना अंतर्मुखता  ।। ३ ।।

धनाचे ते भांडार भरलेस पाहिलेस समाधान हे ।
सहचर किती सुंदर लाभला सकारात्मतेचा हा ।। ४ ।।

पावित्र्याने भरलीस झोळी ही निर्दोषतेची ।
सुंदरता ही दिलीस देवा तूच साधेपणाची ।। ५ ।।

शब्दांचे संपले भांडार वाणीने मौन स्वीकारले ।
देवप्रीतीच्या या कृपेत तन-मन अवघे न्हाले ।। ६ ।।

या काव्यपुष्पांची ओंजळ करते रिती तुझ्याच चरणी ।
तुझ्या चरणस्पर्शाने सुखावूनी धन्य झाली ही धरणी  ।। ७ ।।

आला पहा तो वसंत ऋतु घेऊनी पुष्पे अगणित ।
प्रतिदिनी आरती करते कोकिळा मधुर वाणीत  ।। ८ ।।

ऐक ना ही गाज सागर जलाची ।
तुला नमन करण्या साद गोड गीताची  ।। ९ ।।

मधुर फळाने तरू नमले तुज पुढती ।
म्हणती ते तुला ये ना रे देवा पर्वतावरती ।। १० ।।

तुझ्या करस्पर्शासाठी झाले पहा ते अधीर ।
कशास देसी देवा त्यांना आत बसुनी धीर ।। ११ ।।

अवेळी हा पाऊस आला जन उगाच वदले  ।
तुझा मुखचंद्रमा पहाण्यास आभाळ झुकले ।। १२ ।।

टीप – प्रारब्ध सहन करण्याचे सामर्थ्य

टीप १ – सहन करणे

– कृष्णपुष्प (पुष्पांजली) (आध्यात्मिक पातळी ६१ टक्के) , बेळगाव (७.३.२०२२)

या कवितेत प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या भाव तेथे देव या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक