१. ज्‍याला समजून घ्‍यायचे असेल, तो समजून घेतो. मायेतल्‍यांना समजावून सांगता येत नाही. ‘आपल्‍या मुलाने किंवा मुलीने साधना करावी’, असे एकातरी (मायेतील) आईला वाटते का ? आई-वडील किंवा नातेवाईक ‘विवाह कर’, असे मायेतील सांगतांना आपण ‘हो’, असे न म्‍हणता ‘हूं’ म्‍हणत (केवळ प्रतिसाद देत) ऐकत रहायचे. पुढे त्‍यांना ‘आपण ‘विवाह कर’, यासारखे मायेतील काही सांगितलेले याला किंवा हिला आवडत नाही’, असे वाटून ते आपल्‍याला मायेतील सांगणे बंद करतात.
२. मनातील विचारांतील (नकारात्‍मक विचार इत्‍यादींतील) चढ-उतार आध्‍यात्मिक उपाय सांगणार्‍यांना वेळोवेळी सांगायचे. नामजप बसून न झाल्‍यास उभे राहून करायचा आणि उभे राहून होत नसल्‍यास फेर्‍या मारत करायचा.
३. साधनेसाठी करायचे प्रयत्न बाह्यमन आणि बुद्धी यांच्‍या स्‍तरावर ठाऊक असूनही आध्‍यात्मिक त्रासांमुळे तसे प्रयत्न होत नाही, तर त्‍या प्रयत्नांसंबंधी सूत्रे वाचून तसे प्रयत्न करायचे.
– सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले
आदर्श हिंदु राष्ट्र अर्थात् रामराज्य !
‘वाईटातूनही चांगले घडवणे’, हा भगवंताचा स्थायीभाव आहे’, या श्रीसत्शक्ति (सौ.) बिंदा सिंगबाळ यांच्‍या वाक्याची प्रचीती घेणारे श्री. अरुण डोंगरे !
अखंड नामानुसंधानात रहाणार्या रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमातील श्रीमती मीरा सामंत (वय ९० वर्षे) यांनी गाठली ६१ टक्के आध्‍यात्मिक पातळी !
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्‍या ब्रह्मोत्सवाच्या वेळी जाणवलेली सूत्रे आणि आलेल्या अनुभूती !
अध्यात्म हे प्रायोगिक असल्यामुळे, त्यासंदर्भातील वाचलेल्या ज्ञानानुसार तत्परतेने कृती करा !
साधनेत आल्यावर परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्‍या कृपेमुळे आनंद अनुभवायला मिळाल्याबद्दल साधिकेने व्यक्त केलेली कृतज्ञता !