१. ‘ज्या कार्यात अध्यात्माचा पाया नाही, त्यामध्ये देव नाही आणि अशा कार्याला यशही लाभत नाही.
२. अध्यात्मात चूक असे काही नसते. प्रत्येक प्रसंग साधकाला घडवण्यासाठी घडतो. ‘प्रसंगातून शिकणे आणि पुढे जाणे’ एवढेच असते.
३. जो साधक ‘ईश्‍वरप्राप्ती’ हे ध्येय ठेवून प्रामाणिकपणे आपले कर्म करत रहातो, तो चुकला, तरी चालेल; गुरु त्या जिवाचा स्वीकार करतात आणि त्याला शिष्य बनवण्यासाठी अतोनात प्रयत्न करतात. ईश्‍वरप्राप्तीच्या प्रवासात केवळ साधकच नाही, तर त्याहूनही अधिक गुरुच त्याच्यासाठी प्रयत्नशील असतात.’
-श्रीचित्‌शक्‍ति (सौ.) अंजली गाडगीळ (१.५.२०२०)
जिज्ञासूंनो, अध्यात्माच्या संदर्भात केवळ बौद्धिक माहिती मिळवण्यात वेळ वाया न घालवता, प्रत्यक्ष साधना करा !
३ गुरु रथात विराजमान झाल्यावर रथातील चैतन्यात आणि ब्रह्मोत्सवातील चैतन्यामुळे ३ गुरूंमधील चैतन्यात पुष्कळ वाढ होणे !
ईश्‍वरप्राप्ती हे अर्धवेळ काम नाही !
भगवंताचे स्मरण हा ‘प्राण’ असल्याने ते सतत घेणे महत्त्वाचे !
‘नामस्मरण’ ही भक्ताची सहज प्रवृत्ती व्हायला हवी !
प्रेमळ आणि कुटुंबियांचा आध्यात्मिक आधारस्तंभ असलेले ६६ टक्के आध्यात्मिक पातळीचे (कै.) बाळासाहेब विभूते (वय ६९ वर्षे)!