रामनाथी येथील सनातनच्या आश्रमात झालेल्या शिबिराच्या वेळी साधिकेला आलेल्या अनुभूती

‘जुलै २०२२ मध्ये रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमात झालेल्या शिबिरात मी सहभागी झाले होते. त्या वेळी मला आलेल्या त्रासदायक आणि चांगल्या अनुभूती येथे दिल्या आहेत.

१. त्रासदायक अनुभूती

अ. मला शिबिराच्या तिसर्‍या दिवशी शारीरिक त्रास हाेत होता. त्या वेळी ‘मी रामनाथी आश्रमात साक्षात् भूवैकुंठात येऊनही शिबिराचा पूर्ण लाभ घेऊ शकत नाही’, असे वाटून मला निराशा आली होती.

आ. मला शिबिराच्या पाचव्या दिवशीही त्रास होत होता. त्या दिवशी मला त्रासामुळे आश्रमात जाता आले नाही. त्यामुळे मला पुष्कळ खंत वाटत होती. माझे मन निराश झाले होते.

२. चांगल्या अनुभूती

अ. ‘शिबिराच्या पहिल्या दिवशी सौ. वैष्णवी बधाले (पूर्वाश्रमीच्या कु. वैष्णवी वेसणेकर, आध्यात्मिक पातळी ६५ टक्के, वय २४ वर्षे) स्वभावदोष आणि अहं यांच्या निर्मूलन प्रक्रियेविषयी सांगत होत्या. तेव्हा मला सूक्ष्म गंध आला. माझ्या हातावर दैवी कण दिसला.

आ. मला शिबिराच्या तिसर्‍या दिवशी आलेली निराशा मी पू. दीपाली मतकर (सनातनच्या ११२ व्या समष्टी संत, वय ३५ वर्षे) यांच्याशी बोलल्यावर दूर झाली. मला हलकेपणा जाणवू लागला. मी रुग्णाईत असतांना ज्या खोलीत होते, तेथील प्रत्येक वस्तूत मी गुरुदेवांचे (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांचे) अस्तित्व अनुभवत होते. ‘मी गुरुदेवांच्या खोलीत त्यांच्या चरणांपाशी बसले आहे’, असे मला सतत जाणवत होते.

इ. मला शिबिराच्या पाचव्या दिवशी त्रास होत असल्याने निराशा आली असतांना मी पू. दीपाली मतकर यांच्याशी बोलले. त्यांनी सांगितल्यानुसार मी देवाला आर्ततेने हाक मारून भावजागृतीचा प्रयोग केला. नंतर माझ्या लक्षात आले, ‘माझ्या डाव्या हाताची त्वचा चमकत आहे.’ मला वाटले, ‘माझ्या हातावरील लहान दैवी कणांच्या माध्यमातून साक्षात् गुरुदेवच मला ‘मी सूक्ष्म रूपात तुझ्या समवेत आहे’, असे सांगत आहेत.’ त्या वेळी माझ्याकडून कृतज्ञता व्यक्त झाली.’

– कु. सावित्री गुब्याड, सोलापूर (२.८.२०२२)

आध्यात्मिक त्रास : याचा अर्थ व्यक्तीमध्ये नकारात्मक स्पंदने असणे. व्यक्तीमध्ये नकारात्मक स्पंदने ५० टक्के किंवा त्यांहून अधिक प्रमाणात असणे, म्हणजे तीव्र त्रास, नकारात्मक स्पंदने ३० ते ४९ टक्के असणे, म्हणजे मध्यम त्रास, तर ३० टक्क्यांहून अल्प असणे, म्हणजे मंद आध्यात्मिक त्रास असणे होय. आध्यात्मिक त्रास हा प्रारब्ध, पूर्वजांचे त्रास आदी आध्यात्मिक स्तरावरील कारणांमुळे होतो. आध्यात्मिक त्रासाचे निदान संत किंवा सूक्ष्म स्पंदने जाणू शकणारे साधक करू शकतात.

सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे ‘सूक्ष्म’. साधनेत प्रगती केलेल्या काही व्यक्तींना या ‘सूक्ष्म’ संवेदना जाणवतात. या ‘सूक्ष्मा’च्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.

सूक्ष्मातील दिसणे, ऐकू येणे इत्यादी (पंच सूक्ष्मज्ञानेंद्रियांनी ज्ञानप्राप्ती होणे) : काही साधकांची अंतर्दृष्टी जागृत होते, म्हणजे त्यांना डोळ्यांना न दिसणारे दिसते, तर काही जणांना सूक्ष्मातील नाद किंवा शब्द ऐकू येतात.