गुरुदेवांचे स्मरण ।

एकदा मला आध्यात्मिक त्रास असह्य झाल्यावर मी गुरुदेवांच्या (परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्या) चरणी शरण गेलो. त्या वेळी मला प्रथमच पुढील कविता सुचली.याच चरणांवर येऊदे मरण ।। १ ।।

स्वप्नात देवीने कुमारिकेच्या रूपात दर्शन देऊन प्रत्यक्षात बालसाधिकेच्या माध्यमातून त्याची प्रचीती देणे

स्वप्नात दिसलेली ती कुमारिका, म्हणजे देवीच असल्याचे लक्षात येणे

श्री भवानीदेवीच्या मूर्तीचे दर्शन घेतांना ‘देवीची मूर्ती आणि तिच्या शेजारी ठेवलेले त्रिशूळ यांच्यातून देवीतत्त्व प्रक्षेपित होत आहे’, असे जाणवणे

देवीच्या मूर्तीशेजारी असलेल्या ‘त्रिशुळात ब्रह्मांडामधील शक्ती ग्रहण केली जात असून त्यातून ती वातावरणात प्रक्षेपित केली जात आहे’, असे जाणवणे

जिनकी हर सांस में ॐ कार है, उन महातपस्विनी मां पार्वती को नमस्कार है ।

जिनकी हर सांस में ॐ कार है, उन महातपस्विनी मां पार्वती को नमस्कार है ।
जिनके नयन प्रीती के कोषागार हैं, उन कल्याणमूर्ति महालक्ष्मी को नमस्कार है ।। १ ।।

पायाला झालेले कुरूप काढल्यानंतर तिथे जंतूसंसर्ग होऊन जखम होणे आणि सद्गुरु अनुराधा वाडेकर यांनी सांगितलेला जप केल्याने जखम लवकर भरून येणे

मी जखमेवरची पट्टी पालटायला गेल्यावर तेथील परिचारिका मला म्हणाली, ‘‘ताई, परवा पट्टी काढली, तेव्हा जखम ओली होती. आज ती जखम दिसतही नाही.’’ तेव्हा ‘जखम एवढ्यात कशी भरून आली ?’, याचे मलाही आश्चर्य वाटले….

स्थुलातून स्वतःतील देवत्वाची प्रचीती देणार्‍या श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ !

साधिका भावप्रयोग करतांना श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा सिंगबाळ तिच्या समोर देवीच्या रूपात प्रकट होणे आणि तिला देवीची वात्सल्यमय आवाजात ‘अश्विनी’ अशी हाक ऐकू येऊन तिची भावजागृती होणे

रामनाथी (गोवा) येथील सनातनचा आश्रम पाहिल्यावर जिज्ञासूने व्यक्त केलेला अभिप्राय !

सनातनचा रामनाथी आश्रम पाहून मनाला प्रसन्न आणि शांत वाटले.

प्रत्येक क्षणी समष्टीची तळमळ असलेल्या आणि साधकांना प्रेम अन् शिस्त यांद्वारे घडवणार्‍या श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ !

‘साधकांचा एक क्षणही वाया जाऊ नये’, असा विचार करणे आणि साधिकांना मानसिक स्तरावर नाही, तर आध्यात्मिक स्तरावर साहाय्य करणे…..

सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या भेटीसाठी तळमळत असतांना साधकाला सुचलेले काव्यपुष्प !

धाव धाव रे दयाघना स्थिर करी चित्त तव चरणा । ओढ घेई चित्त माझे तव चरणांठायी ।
व्याकुळ होई मन माझे तव दर्शनासाठी ।। १ ।।