‘श्रीरामाच्या कुळातील राजा खटवांग हा त्रेतायुगातील एक थोर चक्रवर्ती राजा होता. एकदा देव-असूर युद्धामध्ये देवतांची बाजू कमकुवत होऊ लागल्यावर देवतांनी खटवांग राजाला मदतीसाठी बोलवले. खटवांग राजाने देवतांना असुरांच्या विरोधात विजय मिळवून दिला. या युद्धानंतर देवतांनी प्रसन्न होऊन खटवांग राजाला वर मागण्यास सांगितला. त्या वेळी राजाने देवतांना विचारले की, ‘माझे आयुष्य अजून किती शिल्लक आहे ?’ देवतांनी सांगितले ‘केवळ एक मुहूर्त ! (हल्लीची ४८ मिनिटे)’ ते ऐकून राजा खटवांगला ‘स्वतःकडे पुष्कळ अल्प कालावधी शिल्लक आहे’, हे लक्षात आल्यावर तो वर न मागताच स्वर्गातून वायूवेगाने पृथ्वीवर परत आला. त्याने स्वतःची संपत्ती गरीब आणि ब्राह्मण यांना दान केली अन् विष्णुस्तुती केली. त्यानंतर त्याने देहत्याग करून वैकुंठगमन केले.
देवता, अतिथी, कुटुंब किंवा दिवंगत पूर्वज आणि स्वतःचा आत्मा यांना जो संतुष्ट करत नाही, तो जिवंत असूनही नसल्यासारखाच !
माणूस नामात रंगला, म्हणजे सद़्गुरु कृपा करतात !
सूक्ष्म ज्ञानप्राप्तकर्त्या साधकांना काही प्रश्नांची उत्तरे देता न येण्यामागील कारणे, साधकांना येत असलेली मर्यादा आणि ती दूर होण्यासाठी त्यांनी करायची साधना !
भावपूर्ण आणि तळमळीने सेवा करणार्या दादर, मुंबई येथील सौ. सुहासिनी परब !
‘राग येणे’ या स्वभावदोषाच्या संदर्भात ‘रागावर नियंत्रण कसे मिळवावे ?’ याविषयी श्री. अशोक लिमकर यांचे झालेले चिंतन 
परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्याप्रती श्रद्धा असलेला उडुपी, कर्नाटक येथील कु. जयंत मल्ल्या (वय १३ वर्षे) !