‘कमरेला दुखापत झाल्‍याने मला बराच वेळ खोलीतच विश्रांती घ्‍यावी लागते. ४.१२.२०२२ या दिवशी ‘साधनेेचे प्रयत्न होत नाहीत’, या विचाराने माझे मन अस्‍वस्‍थ झाले होते. ‘आता भगवंत काय करील ? तसे वागायचे’, असा विचार करून मी खोलीत बसलो होतो. तेव्‍हा मला पुढील काव्‍य सुचले आणि मनाला आलेली मरगळ गेली. ते काव्‍य गुरुचरणी अर्पण करत आहे.
अधीर ते मन तुला पहाण्‍या ।
स्‍मरणात तुझ्‍याच रे रमण्‍या ॥ धृ. ॥
रूप तुझे घेई वेधूनी मजला ।
का खेळूनी चकविसी रे मजला ॥ १ ॥
भ्रमविसी आम्‍हा का रे श्‍यामा ।
फसलो बघ तुझिया या खेळा ॥ २ ॥
तूच उत्तर तूच प्रश्‍न ।
तुज लागोनी आहे विश्‍व ॥ ३ ॥
ये धावूनी ये रे रामा ।
तुझाच करितो रे धावा ॥ ४ ॥
राहू दे तव चरणी आता ।
हीच प्रार्थना तव चरणा ॥ ५ ॥
– श्री. धैवत विलास वाघमारे, सनातन आश्रम, गोवा. (४.१२.२०२२)
| येथे प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या ‘भाव तेथे देव’ या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक |
पू. (श्रीमती) शेऊबाई लोखंडेआजी यांनी देहत्याग केल्यानंतरच्या त्यांच्या छायाचित्रांतून उत्तरोत्तर अधिक प्रमाणात चैतन्य प्रक्षेपित होणे
जिज्ञासा, तळमळ आणि सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्याप्रती अपार श्रद्धा असलेल्या आंध्रप्रदेश येथील संत पू. (कै.) आरवल्ली आण्डालआजी (वय ८८ वर्षे) !
द्वापरातील ‘जगद्गुरु’ कलियुगी ‘मोक्षगुरु’ झाले । 
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या ब्रह्मोत्सवानिमित्त झालेल्या चंडीयागाचे संगणकीय प्रक्षेपण पहातांना मध्यप्रदेश येथील साधकांना जाणवलेली सूत्रे आणि आलेल्या अनुभूती
भावपूर्ण आणि तळमळीने सेवा करणार्या दादर, मुंबई येथील सौ. सुहासिनी परब !
पाहुनी तुमचे सुंदर ध्यान ।