१. ‘अध्‍यात्‍म हे कीर्तन किंवा प्रवचन यांच्‍याप्रमाणे तात्त्विक नाही, तर कृतीचे शास्‍त्र आहे. त्‍यामुळे पूजा करतांना, म्‍हणजे साधना करतांना ‘मन भटकत असणे’, हे साधनेसाठी योग्‍य नाही.
२. आपल्‍यामध्‍ये साधनेची तळमळ असली की, देव आपल्‍यासाठी सर्वकाही करतो !
३. ‘आपल्‍या मनाप्रमाणे व्‍हायला हवे’, हे अहंयुक्‍त विचार जाण्‍यासाठी ‘सनातन संस्‍थे’मध्‍ये काही साधकांना त्‍यांचे मूळ कौशल्‍य नसलेल्‍या सेवा करायला सांगतो, उदा. एखाद्या डॉक्‍टरांना वैद्यकीय सेवा सांगण्‍याऐवजी अन्‍य सेवा करायला सांगतो.
४. सध्‍या आपत्‍काळ सूक्ष्मातून आला असल्‍याने साधकांच्‍या मनात नकारार्थी विचार येतात आणि बर्‍याच साधकांचे शारीरिक, मानसिक आणि आध्‍यात्मिक त्रास वाढत आहेत. त्‍यामुळे आध्‍यात्मिक स्‍तरावरील उपाय करतांना आपला देव किंवा गुरु यांच्‍याप्रतीचा भाव वाढवायला हवा. सध्‍या त्रास वाढणार आहेत; पण आपण जिंकणार आहोत.
– सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले
भगवंताचे मानवी जीवनातील अद्वितीय महत्त्व !
‘साधकांनी आध्‍यात्मिक प्रगती करण्यासाठी नेहमी सत्याचा बोध घ्यावा !’ – योगतज्ञ प.पू. दादाजी वैशंपायन
सद्गुरु डॉ. मुकुल गाडगीळ यांनी सांगितलेले नामजपादी उपाय करून तीव्र आध्‍यात्मिक त्रासावर मात करणार्या कु. मधुरा चतुर्भुज !
रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमात आल्यावर सेवेच्या माध्यमातून स्वतःत पालट करणारा चेन्नई येथील श्री. हिमनीश बालाजी कोल्ला !
पू. भगवंत मेनरायकाका (वय ८५ वर्षे) यांच्या सेवेसाठी गेल्यावर लक्षात आलेली सूत्रे आणि आलेली अनुभूती
‘सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे ‘वयाच्या ८० व्या वर्षी भक्तीयोगाची साधना चालू झाली’, हे उद्गार आणि त्याचा पू. संदीप आळशी यांनी सांगितलेला गर्भितार्थ !’, या लेखाच्या संदर्भात मिळालेले सूक्ष्म स्तरीय ज्ञान आणि आलेली अनुभूती