संन्‍याशांना ज्ञानयोगाने वैराग्‍य येते. काही जण वैराग्‍य पराकोटीला गेले की, संन्‍यास घेतात आणि घरदार सोडून फिरतात; मात्र हा संन्‍यास गुरूंनी दिला असेल, तरच घरदार सोडून गेल्‍याचा फायदा होतो. गुरूंशिवाय संन्‍यास घेऊन गेल्‍यास काही जण हिमालयात थंडीने किंवा इतरत्र उपासमारीने मरतातसुद्धा.
या दिवशी गुरूंचा कृपाशीर्वाद आणि त्यांच्याकडून प्रक्षेपित होणारे शब्दातीत ज्ञान नेहमीच्या तुलनेत सहस्रपटींनी अधिक कार्यरत असते. त्यामुळे गुरुपौर्णिमेच्या निमित्ताने गुरुसेवा अन् धनाचा त्याग करणार्‍याला गुरुतत्त्वाचा लाभ सहस्रपट अधिक होतो.
राष्‍ट्रपुरुष समर्थ रामदासस्‍वामी यांनी ग्रंथराज दासबोधाच्‍या पहिल्‍या दशकामध्‍ये सद़्‍गुरुस्‍तवन केले आहे. महान गुरूंना उपमा देण्‍यायोग्‍य कोणतीही गोष्‍ट किंवा वस्‍तू या नश्‍वर जगतात नाही. यासंबंधी विश्‍लेषण करत त्‍यांनी अत्‍यंत सुंदर शब्‍दांत गुरूंची महती वर्णिली आहे.
ईश्‍वराचे मारक रूप काही शिकवण्‍यासाठी रागावले, तर त्‍याच वेळी ईश्‍वराचे तारक रूप म्‍हणजेच गुरु भक्‍ताला सांभाळून घेतात; परंतु गुरु म्हणजे तारक रूपच रागावले, तर त्‍यांची क्षमा मागण्‍यावाचून दुसरा मार्ग नसतो.
राष्‍ट्रपुरुष समर्थ रामदासस्‍वामी यांनी ग्रंथराज दासबोधाच्‍या पहिल्‍या दशकामध्‍ये सद़्‍गुरुस्‍तवन केले आहे. महान गुरूंना उपमा देण्‍यायोग्‍य कोणतीही गोष्‍ट किंवा वस्‍तू या नश्‍वर जगतात नाही. यासंबंधी विश्‍लेषण करत त्‍यांनी अत्‍यंत सुंदर शब्‍दांत गुरूंची महती वर्णिली आहे.
कृपा हा शब्द कृप् या धातूपासून तयार होतो. कृप् म्हणजे दया करणे आणि कृपा म्हणजे दया, करुणा, अनुग्रह किंवा प्रसाद. गुरुकृपेच्या माध्यमातून जीव शिवाशी जोडला जाणे, याला गुरुकृपायोग असे म्हणतात.
गुरुप्राप्‍ती झाली आणि गुरुमंत्र मिळाला की गुरुकृपेला आरंभ होतो. ती अखंड टिकवून ठेवण्‍यासाठी गुरूंनी सांगितलेली साधना आयुष्‍यभर सातत्‍याने करीत रहाणे आवश्‍यक असते.
कार्यानुमेय सिद्धींच्‍या वापराची आवश्‍यकता असल्‍यास गुरु त्‍या त्‍या वेळी सिद्धी उपलब्‍ध करून देतात.
गुरु शिष्याचे भोग टाळीत नाहीत; पण भोग भोगत असतांना ते त्याचे समाधान टिकवतात !
गुरु स्‍वत:च शिष्‍याला प्रश्‍न विचारून योग्‍य उत्तरांचे संकेत किंवा सूचना यांच्‍याद्वारे त्‍याच्‍या जीवनाला खर्‍या मार्गाकडे वळवतात !